Karpacz Biały Jar – czerwony – Przeł. pod Śnieżką – niebieski – Bila louka – żółty – Spalona Strażnica – czerwony – Słonecznik – żółty – Polana – zielony – Karpacz Biały Jar. 17 km. Ok. 700 metrów różnicy wzniesień.
Jedna z najładniejszych tras w Karkonoszach, najbardziej urokliwa jesienią, kiedy chmury się pierzą pod wyniosłymi karkonoskimi grzbietami, w Karpaczu można znaleźć wolne miejsce parkingowe bez opłat, a na górze tłumy są mniejsze niż zwykle. Wyruszamy z rejonu Białego Jaru, gdzie w pobliżu krzyżówki znajdziemy nieco miejsc parkingowych ul. Olimpijską w stronę skoczni Orlinek, na której utworzono punkt widokowy. Pod lasem napotkamy znaki czerwone, którym idziemy wygodnym duktem przez las, trawersując zbocza Kopy.
Droga wije się, nieznacznie wznosząc, z przecinek mamy widoki na grzbiet Smogorni podcięty przez Kocioł Wielkiego Stawu, a po drugiej stronie – na dolinę Jedlicy i Rudawy Janowickie.
Na wschodzie między Kowarskim a Czarnym Grzbietem otwiera się Sowia Dolina, a miejscami spomiędzy drzewa wygląda potężna piramida Śnieżki. Wreszcie droga przyjmuje kierunek południowy i wychodzi na zbocze doliny Łomniczki.
Docieramy na polankę z drewnianym budynkiem schroniska “Nad Łomniczką” z roku 1902, gdzie z dołu, z Wilczej Poręby dołącza szlak żółty. Pod schroniskiem szumi bystry potok Łomniczka spływający pod urwistymi północnymi zboczami Śnieżki.
Schronisko “Nad Łomniczką”
Dalszy odcinek szlaku, zamknięty zimą z powodu zagrożenia lawinowego, jest niezwykle malowniczy. Kamienista dróżka wznosi się przez górnoreglowy bór wzdłuż płynącej jarem po lewej Łomniczki, za którą wznoszą się usłane rumowiskami urwiska Czarnego Grzbietu.
Jesienny szlak do Kotła Łomniczki / Strome zbocza doliny Łomniczki
Po prawej odsłaniają się natomiast zbocza Kopy (1375 m n.p.m.).
Ścieżka do Kotła Łomniczki
Wreszcie zwarty las się kończy, pojawiają się kępy kosodrzewiny, a przed nami otwiera urokliwy Kocioł Łomniczki.
Ścieżka wznosi się ku środkowej części kotła, którą przepływa opadający rynną między Równią pod Śnieżką a Kopą potok Łomniczka.
Potok ten tworzy tu ciąg kaskad o łącznej wysokości ponad 100 metrów. Szlak przekracza strumień metalową kładką i prowadzi dalej w głąb kotła.
Wodospady Łomniczki w Kotle Łomniczki – jesień
Docieramy pod nagie zbocza Śnieżki, gdzie szlak zakręca w prawo i kontynuuje podejście północnym skłonem Przełęczy pod Śnieżką.
Zakosy szlaku czerwonego w Kotle Łomniczki
Zakręt szlaku czerwonego w Kotle Łomniczki
Mozolnie się wznosząc, docieramy pod ustawiony na skalnej ścianie krzyż, pod którym znajduje się szereg tablic upamiętniających ofiary gór.
Podejście do “cmentarzyka”
Przy cmentarzyku
W dole ładnie widać stąd rozszerzającą się dolinę Łomniczki, a po prawej chmury schodzące z Czarnego Grzbietu. Ścieżka zakosami wznosi się mozolnie na Przełęcz pod Śnieżką.
Widok na Czarny Grzbiet / Końcowy odcinek podejścia na przeł. pod Śnieżką
Na przełęczy znajduje się budynek schroniska “Dom Śląski” oraz węzeł szlaków polskich i czeskich.
Kopa z rejonu Przeł. pod Śnieżką / Schronisko “Dom Śląski”
Z siodła roztacza się ładna panorama Śnieżki oraz urwistych zboczy Studnicznej hory opadających do Upskiej jamy.
Widoki z Przeł. pod Śnieżką – piramida Śnieżki i Studniczni hora
Na przełęczy wybieramy czeski szlak niebieski, który prowadzi południowym skrajem rozległego płaskowyżu Równi pod Śnieżką, łączącego się z plateau pod Studniczni i Luczni horą.
Szlak z Przeł. pod Śnieżką na Białą Łąkę
Przejście ułatwiają ciągi kładek, gdyż podmokły teren zajmują torfowiska wysokie, które w ciągu wieków pochłonęły kilka ofiar.
Kładki na szlaku niebieskim przez Równię pod Śnieżką
W tyle coraz bardziej oddala się piramida Śnieżki z widocznym południowym ramieniem, którym prowadzi czeski wyciąg krzesełkowy.
Śnieżka ze szlaku na Białą Łąkę
Po prawej rozciągają się wspomniane mokradła rozległego płaskowyżu Równi pod Śnieżką.
Mokradła na Równi pod Śnieżką
Wreszcie przed nami otwiera się przestrzeń Białej Łąki z niepozornymi stąd wierzchołkami Studnicznej i Lucznej hory.
Na skraju Białej Łąki
Szlak niebieski przez Białą Łąkę
Płaskowyż dzięki torfowemu podłożu należy do jednych z najchłodniejszych miejsc w Karkonoszach.
Widok na Śnieżkę z Białej Łąki
Studniczni i Luczni hora z Białej Łąki
Szlak dochodzi do schroniska Lucni bouda, gdzie wybieramy szlak żółty prowadzący w prawo ku granicy polsko-czeskiej.
Wiedzie on przez rozległy płaskowyż, łączący się po lewej z widoczną czapką Smogorni.
Szlak żółty na Spaloną Strażnicę
Widok na wierzchołek Smogorni / Rejon rozdroża Spalona Strażnica
Nieco na lewo od rozdroża – tzw. Spalonej Strażnicy wracamy na znajomy szlak czerwony (odcinek Głównego Szlaku Sudeckiego) i maszerujemy nim w lewo w stronę widocznego płaskiego wierzchołka Smogorni.
Szlak zboczami Smogorni
Szlak okrąża Kocioł Małego Stawu, wyprowadzając na jego górną, urwistą krawędź. W dole widać przycupnięte nad Małym Stawem schronisko “Samotnia”, wyżej na Hali Złotówka budynek schroniska “Strzecha Akademicka”.
Strzecha Akademicka w jesiennych mgłach / Widok na schronisko “Samotnia” z górnej krawędzi Kotła Mł. Stawu
Panorama Małego Stawu / Widok na dolinę Łomnicy
Mijając kolejne granitowe turniczki i opadające w dół żleby, osiągamy rejon grzędy między Kotłami Małego i Wielkiego Stawu. W oddali, ponad płaskowyżem Równi pod Śnieżką widnieje piramida Śnieżki.
Turnie nad Kotłem Małego Stawu
Nad Kotłem Małego Stawu, w tle Śnieżka
Szlak wyprowadza teraz na skraj Kotła Wielkiego Stawu, gdzie przy ruinach dawnego schroniska znajdują się ławeczki i punkt widokowy.
Na grzędzie między karkonoskimi stawami
Nad Wielkim Stawem
Ładnie widać stąd niemal całą Kotlinę Jeleniogórską z górskim otoczeniem – na pierwszym planie widnieją skałki Pielgrzymy.
Pielgrzymy, w tle zbiornik Sosnówka i Jelenia Góra
Znad Wielkiego Stawu w prawo odchodzi szlak zielony na Starą Polanę. My jednak idziemy jeszcze kawałek prosto do widocznej skałki Słonecznik – legendarnego gniazda Ducha Gór.
Ku Słonecznikowi / Odejście szlaku zielonego na Polanę
Spod przycupniętych w kosówce skał również roztaczają się widoki – na Kotlinę Jeleniogórską i zachodnią część Karkonoszy.
Słonecznik / Widok spod Słonecznika na Wlk. Szyszak
Od Słonecznika szlak żółty prowadzi w prawo, w dół wyłożoną głazami ścieżką wśród wyciętej kosówki.
Na szlaku żółtym na Pielgrzymy
Utrzymując kierunek północny obniżamy się stopniowo do granicy lasu i potem ciągiem kładek w stronę spłaszczenia (ok. 1205 m n.p.m.) zajętego przez grupę skalną Pielgrzymy.
Ze skałek rozciągają się ładne widoki na główny grzbiet Karkonoszy od Skalnego Stołu przez Czarny Grzbiet po Śnieżkę i Smogornię.
Widok z Pielgrzymów na dolinę Łomnicy, Polanę, Kowarski i Czarny Grzbiet
Największa grupa skalna w Karkonoszach składa się z kilku odrębnych granitowych masywów wystających ponad górnoreglowy bór z domieszką drzew liściastych.
Widok z Pielgrzymów na Słonecznik / Na centralnym Pielgrzymie
Jest to niezwykle malownicze miejsce, choć w tzw. sezonie tłumnie nawiedzane przez turystów, dlatego warto tu przybyć jesienią albo wczesnym przedpołudniem by pomyszkować w spokoju między turnicami.
Pielgrzym centralny
Między skałami znajduje się kotlinka, w której można odpocząć przed dalszą wędrówką. Szlak żółty schodzi z Pielgrzymów najpierw ze szlakiem zielonym (tzw. Ścieżka nad Reglami), ale zaraz obie trasy się rozchodzą.
Kotlinka w Pielgrzymach / Wyjście z Pielgrzymów
Trzymamy się szlaku żółtego, który kamienistą dróżką kontynuuje zejście na Polanę. Z przecinek po drodze mamy ładne widoki na Karkonosze z Kowarskim i Czarnym Grzbietem, Śnieżką, Złotówką i Smogornią. W oddali widać Rudawy Janowickie ze Skalnikiem.
Widok na Rudawy Janowickie i Kowarski Grzbiet / Smogornia znad Polany
Wreszcie osiągamy górny skraj Starej Polany z przepiękną panoramą Czarnego Grzbietu i Śnieżki.
Na skraju Polany
Śnieżka i Smogornia z górnej części Polany
Po lewej, na spiętrzeniu grzbietowym rozłożyła się grupa skalna Kotki.
Szlak schodzi brzegiem podmokłej, górnej części Polany, w najbardziej mokrych miejscach towarzyszą nam drewniane kładki. Obniżamy się do skrzyżowania szlaków przy ruinach dawnego schroniska.
Kotki raz jeszcze / Dolna część Polany
Tu odnajdujemy szlak zielony, który prowadzi najpierw brukowanym “deptakiem”, by po kilkuset metrach odbić w niestety niedawno wyłożoną kamulcami drogę leśną przez dolinę Pląsawy, którą schodzimy aż do Karpacza.
Przy krzyżówce na Polanie / Najniższa część Polany, w tle urwiska Smogorni
Z przecinek w trakcie zejścia otwierają się miejscami widoki na Kowarski Grzbiet, Czarny Grzbiet i wystający zza Kopy stożek Śnieżki. Przekraczamy biegnącą pod górnym wyciągiem na Kopę obwodnicę i wzdłuż wyciągu kanapowego obniżamy się do krzyżówki Karpacz Biały Jar.
Widoki z zejścia doliną Pląsawy
MAPA TRASY
KAMERA PRZY TRASIE – SPRAWDŹ POZYCJĘ LUCZNI BOUDA
INNE TRASY W REJONIE – SPRAWDŹ INDEKS TRAS