Jedna z zapomnianych skałek Gór Złotych, przycupnięta na pd. stoku Łysego Garbu, nad zbiegiem źródliskowych cieków Skrzynczanej, ok. 400 metrów na pn. wsch. od Polany nad Skrzynką. Tworzy podłużny blok skalny, podzielony na kilka segmentów o wysokości do ok. 10 metrów. W pobliżu znajdują się mniejsze skałki, niestety całość jest zarośnięta młodymi bukami i brzozami, stąd na ograniczone widoki można liczyć jedynie poza sezonem wiosenno-letnim.
Dojście: od szlaku niebieskiego na Polanie nad Skrzynką należy podejść za szlakiem rowerowym do skraju polany. Tu w lewo odbija leśna droga, dość stromo się wznosząc. Po ok. 200 metrach dukt rozgałęzia się – należy wybrać odnogę w prawo. Skałka znajduje się niecałe 200 metrów dalej, na górskim ramieniu, na prawo od drogi.