Tarnów (290 m) – szlak rowerowy – siodło nad Grochową (385 m) – znaki zielone – Budzów Kolonia (380) – bez znaków i znaki żółte – siodło nad Grochową – znaki zielone – Tarnów. Długość: 13,5 km. Suma podejść: 300 metrów.
Samochód parkujemy na placyku postojowym w Tarnowie przy rozejściu szlaku żółtego i zielonego oraz krzyżówce. Za znakami zielonymi, żółtymi oraz szlakiem rowerowym kierujemy się drogą do Grochowej, prowadzącą wśród pól w stronę widocznej lesistej kopy Grochowca (425 m).
Droga z Tarnowa do Grochowej, w tle Grochowiec
Widoki są rozległe i zależą głównie od… pory dnia i nasłonecznienia. Popołudniem nad Braszowicami z barokowym kościółkiem wyraźniej prezentują się Góry Opawskie, masyw Źródlanego Wierchu nad Jesenikiem oraz fragment Wysokiego Jesionika, a także Borówkowa i Jawornik Wielki w Górach Złotych.
Widoki w stronę pd. wsch.: masyw Źródlanego Wierchu, Wysoki Jesionik / Borówkowa i Jawornik Wlk. na tle Braszowic
Przed południem bardziej wyraźnie widać długi wał Gór Sowich, w którym wyróżniają się masywy Kalenicy i Wielkiej Sowy, a który przechodzi we Wzgórza Bielawskie. Widać też Przedborową i Kluczową – tuż pod stożkiem Kluczowskiej Góry (422 m).
Góry Sowie i Wzgórza Bielawskie
Panoramę zamykają wzgórza nad Ząbkowicami Śląskimi – Szklana Góra (372 m) i Siodlasta (384 m), na których stokach widać wąż samochodów na trasie Wrocław – Kłodzko. Same Ząbkowice Śląskie, schowane za Tarnowem, wyłaniają się coraz bardziej w miarę zbliżania się do Grochowca.
Widok w stronę Wzgórz Strzelińskich
Na skraju lasu pod Grochowcem (ok. 1,5 km od Tarnowa) znaki żółte i zielone prowadzą prosto, my zaś natomiast wciąż wygodną drogą okrążamy zalesiony szczyt od północy. Za pasemkiem lasu droga ponownie zbliża się do pól, skąd coraz bliżej prezentują się Góry Sowie oraz Wzgórza Bielawskie, przed którymi w dolince widać zabudowania kolonii Budzyń – wzmiankowanej jeszcze w Księdze Henrykowskiej.
Pola pod Górami Sowimi
Jest to teren od czeskiej ścieżki do Gór Czeskich, którzy zasiedlili w 1 połowie XIII stulecia henrykowscy cystersi (o czym wzmiankowano m.in. we wpisie o przesiece śląskiej).
Rejon Budzynia
Przed nami widać położoną w cieniu dawnej twierdzy pruskiej Srebrną Górę.
Widok na Srebrną Górę / Widok na Budzyń i Budzów
Mijamy przysiółek Nowy Grochów i oglądając od drugiej strony lesisty stożek Grochowca podchodzimy krótko na siodło między Grochowcem a Kozimi Chrzeptami.
Grochowiec z Nowego Grochowa / Nowy Grochów
Na przełęczy, przy rozstajnych drogach stoi kapliczka, zaś ze skraju łąki na przeciwnym skłonie grzbietu rozciąga się ładna panorama najwyższych partii Gór Bardzkich, zza których wystają Śnieżnik i Czarna Góra.
Kapliczka na siodle między Grochowcem a Kozimi Chrzeptami / Widok na Góry Bardzkie
Przez siodło biegną dwa znajome szlaki – żółty i zielony – wybieramy ten drugi, który w prawo, jednostajnie wznosi się grzbietem Kozich Chrzeptów, opadającym bardzo stromo na północną stronę.
Na szlaku zielonym przez Kozie Chrzepty
Widoki są mocno ograniczone otaczającym lasem, można na nie liczyć jedynie z niewielkich przecinek – po lewej przesuwają się Góry Złote i Bardzkie…
Widoki z przecinek na Kozich Chrzeptach: Borówkowa i Jawornik Wielki oraz Ptasznik / grupa Kłodzkiej Góry
… po prawej można dojrzeć
Ślężę i fragment Gór Sowich.
Widoki z Kozich Chrzeptów: Ślęża / Góry Sowie
Las karłowacieje, a grzbiet się zwęża – serpentynitowa grań przypomina rejon
Raduni z drobną dąbrową świetlistą, której towarzyszą wszędobylskie brzozy. Występują tu również zielonkawe skały gabrowe, również znane z Masywu Ślęży.
Coraz wyraźniej się wznosząc, mijamy kolejne spiętrzenia w grzbiecie Kozich Chrzeptów, wśród nich polankę z ni-to stanowiskiem myśliwskim ni-to platformą widokową.
Na Kozich Chrzeptach – polanka z widokami na Góry Złote i Opawskie
Ścieżka opuszcza grzbiet, by rozpocząć zaraz ostatnie podejście na główny wierzchołek Brzeźnicy (492 m n.p.m.), pozbawiony niestety widoków. Brzeźnica jest jednym z punktów spornych na obszarze śląskich wyżyn. Przez jednych jest uznawana za najwyższy punkt… Obniżenia Otmuchowskiego, przez innych za najwyższe wzniesienie Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich. W każdym razie jest wzniesieniem wybitnym, co docenili w przeszłości Prusacy budując tu system umocnień osłonowych niedalekiej twierdzy srebrnogórskiej na bazie wcześniejszych fortyfikacji austriackich.
Na grzbiecie Kozich Chrzeptów / Główny wierzchołek Brzeźnicy
Za główną kulminacją wąski grzbiet zaczyna opadać i wkrótce się rozszerza. Rozpoczynamy niezbyt strome zejście na Przełęcz Mikołajowską. Gdy wyjdziemy na skraj lasu z ładnym widokiem na rejon Srebrnej Góry (i mniej malowniczym wysypiskiem śmieci), a szlak zakręci w prawo ku szosie do Budzowa Kolonii, zostawiamy znaki zielone i skręcamy w lewo, w wiodącą skrajem pól drogę.
Widoki znad Przeł. Mikołajowskiej na rejon Srebrnej Góry
Idziemy kawałek skrajem lasu z widokiem na północną część Gór Bardzkich po czym na rozwidleniu duktów skręcamy w lewo.
Rejon Przeł. Mikołajowskiej
Droga mija dolnym skrajem olbrzymi wyrąb na stokach Brzeźnicy. Kierując się prosto na kolejnej krzyżówce oraz na następnej, na bocznym ramieniu Kozich Chrzeptów w prawo obniżamy się stopniowo do drogi łączącej wieś Brzeźnicę z Grochową, którą prowadzi szlak żółty. Idziemy nim w lewo po kilkuset metrach wychodząc na skraj pól.
Wyrąb pod Kozimi Chrzeptami / Pola nad Grochową
Szlak i droga wznoszą się łagodnie ich skrajem, a panorama rozszerza na Góry Złote – z Borówkową i Jawornikiem Wielkim…
Widoki znad Grochowej na Góry Złote (Borówkowa i Jawornik Wlk.) / Zbliżenie na Borówkową
…oraz Góry Bardzkie z Kłodzką i Ostrą Górą. Wkrótce dochodzimy do znajomej przełęczy z kapliczką, gdzie skręcamy w prawo wraz z prowadzącymi razem znakami zielonymi i żółtymi.
Panorama ze szlaku żółtego: Stróżnik / Pn. część Gór Złotych i masyw Kłodzkiej Góry w G. Bardzkich
Za pasmem lasu wychodzimy wkrótce na skraj kolejnych pól, podchodzących wysoko na stoki Grochowca.
Na grzbiecie pod Grochowcem
Zanim szlak zielony zniknie w lesie na zboczach góry podziwiamy z jego brzegu okazałą panoramę od Borówkowej przez Jawornik Wlk. i rejon Kłodzkiej Góry, między którymi wyłaniają się Śnieżnik z Czarną Górą po północną część Gór Bardzkich.
Skręt szlaku zielonego i żółtego pod Grochowcem, w tle Góry Bardzkie / Zbliżenie na Czarną Górę
Zagłębiamy się w las, którym szlak zielony podchodzi coraz wyraźniej aż na szczyt Grochowca. Wierzchołek wzgórza zajmują pozostałości umocnień – najstarsze pochodzą przypuszczalnie jeszcze z czasów wojny trzydziestoletniej, kolejne były wykorzystywane w czasie wojen o Śląsk między Austrią a Prusami. Szlak zielony rozpoczyna dość strome zejście z Grochowca, mijając śródleśny wyrąb z widokiem na Ząbkowice Śląskie. Gdy nachylenie stoku spada stokówką z lewej dołączają ponownie znajome znaki żółte. Oba szlaki obok pozostałości kolejnych fortyfikacji docierają na skraj lasu nad Tarnowem.
Szczyt Grochowca / Widok z Grochowca na Ząbkowice Śląskie
Ten odcinek już znamy – jeszcze nieco ponad 1,5 km do skrzyżowania dróg w Tarnowie z widokami na Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie, Góry Sowie, Złote i Bardzkie.
