Wysoki Jesionik
Rozległość tego pasma górskiego w Sudetach Zachodnich sprawia że można tu znaleźć rozrzucone wprawdzie, ale dość liczne skałki. Część z nich położona na szczytach lub grzbietach stanowi doskonałe punkty widokowe. Niektóre z nich jak np. Piotrowe Kamienie nie są niestety dostępne z powodu położenia na terenie chronionym, poza znakowanymi trasami. Inne leżą poza szlakami, ale można do nich dotrzeć nieoznaczonymi ścieżkami.
1. Obří skály
Największa grupa skalna Wysokiego Jesionika – Skały Olbrzyma, ciągnie się na długości ok. 500 metrów, zajmując jego najbardziej wysuniętą na północ ostrogę grzbietu. Ze szczytów skał zbudowanych z łupków rozciąga się piękna panorama Śnieżnika, Gór Bialskich i Złotych, czyli Rychlebów oraz doliny Białej Głuchołaskiej pod Jesenikiem.
Dojście: z Ramzovej (parking płatny lub bezpłatny – przy stacji wyciągu) szlakiem rowerowym, potem zielonym [4 km/350 m podejścia]
2. Skały Pasaku
Rejon Brannej, położonej u stóp Hrubego Jesenika, obfituje w skałki. Jedno z ich zgrupowań zlokalizowane jest na zboczu doliny Połomskiego potoku. Silnie zwietrzałe, amfibolitowe skały ciągną się na długości ok. 250 metrów, osiągając wysokość do 30 metrów. Wśród nich obejrzymy okazałe Kowadło, przypominający postać ludzką Pasak oraz naturalne okno skalne o wymiarach ok. 2×3,5 metra.
Dojście z Brannej ścieżką dydaktyczną [2,5 km, 150 m podejścia]
Kowadło w skałach Pasaku
Okazałe rumowisko skalne zbudowane z kwarcytów zajmuje spiętrzenie na południowym krańcu głównego grzbietu Hrubego Jesenika. Łatwo dostępne od strony ramienia Peca skały stanowią dobry punkt widokowy na Morawy i rejon Dlouhe strane. Z uwagi na położenie w pobliżu popularnego parkingu Skrzitek, skały są dość licznie nawiedzane przez turystów udających się w rejon Wysokich Hal.
Dojście: od płatnego okresowo parkingu na Skrzitku za znakami zielonymi [3 km/350 m podejścia]
Pod Ztracenymi kamenami
Metamorficzne łupki masywu Keprnika tworzą efektowne odsłonięcie na drugiej co do wysokości kulminacji tej części Hrubego Jesenika, według Czechów przypominające skamieniały powóz z woźnicą. Z rejonu skał roztaczają się dodatkowo ładne widoki na Hruby Jesenik.
Dojście: od płatnego okresowo parkingu na Czerwonohorskim Siodle za znakami czerwonymi, potem zielonymi [6,5 km/500 m podejścia]
Widok ze skał na Vozce na rejon Keprnika
Dwa wierzchołki i zbocza Żarowego Wierchu zdobią metamorficzne skałki – najbardziej okazałe, choć najtrudniej dostępne, znajdują się pod tzw. Płoszyną oraz na północno-wschodniej kulminacji (ok. 1035 m n.p.m.). Główny szczyt stanowi popękana płyta skalna z okazałą panoramą gniazda Pradziada. Położenie poza szlakami sprawa że miejsce to rzadko odwiedzają turyści spieszący w masyw Pradziada.
Dojście: od placyku na przełęczy pod Lyrą bez znaków [4 km/160 m podejścia]
Pradziad ze skał na Żarowym Wierchu
6. Sokola Skała
Okazałe, 20-metrowe urwisko opadające z bocznego grzbietu Hrubego Jesenika w dolinę Sokolego Potoku, jest łatwo dostępne od strony grzbietowej, nieznakowanej dróżki. Na pd. zach. kulminacji Sokoła, w stronę doskonale widocznego stąd Pradziada, którego wieża telewizyjna stanowi obcy element w dzikim otoczeniu, znajdują się kolejne, mniejsze skałki. Po drugiej stronie widoczna jest dolina Średniej Opawy w otoczeniu pasma Orlika i grzbietu Żarowego Wierchu.
Dojście: z Videl za znakami niebieskimi, potem bez znaków [3,5 km/400 m podejścia]
Sokola Skała z drugiej kulminacji Sokoła
Półlegendarna grupa skalna w sąsiedztwie Pradziada wiosną i latem może być podziwiana jedynie z odległości ok. 200 metrów, z uwagi na ochronę cennych roślin endemicznych. Zbudowana z gnejsów i kwarcytów, poddanych mrozowemu wietrzeniu stanowi charakterystyczny element krajobrazu północnego krańca grzbietu Wysokich Hal.
Dojście: z Videl za znakami niebieskimi, potem bez znaków [3,5 km/400 m podejścia]
Piotrowe Kamienie
Zbudowany z łupków i kwarcytów wąwóz z licznymi, malowniczymi kaskadami, z których pojedyncze osiągają wysokość do 8 metrów, stanowi jedną z głównych atrakcji Hrubego Jesenika. Sprawia to że w sezonie letnim na ścieżce, zwłaszcza po jej odnowieniu, może być tłoczno. Najlepiej zatem wybrać się tu wiosną, gdy lód w kanionie stopnieje, albo wczesną jesienią, albo też wcześnie rano.
Dojście: od płatnego parkingu w Karlowej Studzience za znakami żółtymi [3 km/250 m podejścia]
W wąwozie Białej Opawy
Okazała grupa skalna nad doliną Średniej Opawy, ciągnąca się na długości ok. 300 metrów, tworząc zróżnicowane formy skalne. Dół skał jest łatwo dostępny traktem z osady Biały Potok, potem przez zarośnięty teren prowadzą nikłe ścieżki. Z krawędzi urwisk rozciąga się widok na dolinę Białego Potoku i Niedźwiedzi Wierch.
Dojście: z Bilego Potoku bez znaków [2,5 km/250 m podejścia]
Na Jelenich Kamieniach
Położone ok. 1,5 km od Jelenich Kamieni, na kulminacji powyżej fylonitowe skały tworzą rozdzielony mur wzdłuż grzbietu, na długości ok. 500 metrów. Ich szczytowe partie, łatwo dostępne od strony ścieżki, prowadzącej równolegle do zgrupowania, po zachodniej stronie grzbietu, wynoszą się ponad okoliczne, gęste świerki, co sprawia że są dobrym punktem widokowym na najwyższe partie pasma Orlika i Niedźwiedziego Wierchu, a także grupę Pradziada i Żarowy Wierch.
Dojście: z Bilego Potoku bez znaków [4 km/450 m podejścia]
Orlik i Niedźwiedzi Wierch ze szczytowych partii Karlińskich Kamieni