Przedstawienia Wrocławia w XVI i XVII w.
Najpierw sławna mapa Martina Helwiga, pierwotnie z roku 1561, poniżej w układzie zamieszczonym w sławnym atlasie Abrahama Orteliusa (2 połowa XVI w.), tj. orientacji północ – południe.
Jak widać poszczególne miasta Helwig opatrzył miniaturami ich panoram. Tak prezentuje się w zbliżeniu miniatura panoramy Wrocławia (to już ze znanego wydania z orientacją skierowaną ku sudeckim górom):
Widać na niej kościół św. Barbary, ratusz i kościół św. Elżbiety, już z renesansowym hełmem wieży po pożarze. Z analogicznego okresu pochodzi mapa Wrocławia Barthela Weyhnera z roku 1562, znana z późniejszego reprintu. Centrum Starego Miasta wraz z kościołem św. Elżbiety, rynkiem i kościołem św. Marii Magdaleny prezentuje się na niej następująco:
Na południe znajduje się chętnie przedstawiany jako “fronton” panoramy Wrocławia rejon Bramy Świdnickiej z budynkiem komandorii joannitów, kościołem Bożego Ciała oraz kościołem św. Doroty, Stanisława i Wacława:
Nowe Miasto i rejon Bramy Oławskiej z kościołem św. Wojciecha i dawnym kościołem bernardyńskim prezentuje się następująco:
Jak już wcześniej wspominano, na mapie umieszczono także nieistniejące już wówczas Opactwo na Ołbinie. Poniżej znajdują się wyspy odrzańskie, w tym Ostrów Tumski i Piasek z ich kościołami.
I jeszcze jedna panorama Wrocławia, tym razem znaleziona na stronach biblioteki cyfrowej w dalekim Maroku, a konkretnie na 1319 stronie wydania bazylejskiego wznowionej w roku 1628 XVI-wiecznej encyklopedii – Cosmographii. Miasto ponownie przedstawiono od południa tj. strony Bramy Świdnickiej z Bastionem Sakwowym z prawej. Uwagę zwracają renesansowe zwieńczenia wież kościołów i ratusza.
