Instrukcja dla urządzeń mobilnych: żeby zamknąć punkt na mapie interaktywnej należy kliknąć poza nim w dowolne miejsce i krótko przytrzymać. Adres kontaktowy do autora: sudetydlaciebie@gmail.com
Strona Sudety – Góry bliskie sercu (wcześniejsza wersja pod adresem: sudeckiedrogi.wordpress.com) wzięła się z fascynacji i peregrynacji po górach najbliższych – Sudetach. Wdrapując się na dach byle jakiego blokowiska we Wrocławiu, przy dobrej pogodzie widać horyzont zamknięty lesistymi grzbietami (zob. panorama Sudetów z Niziny Śląskiej). Jego forpocztą jest Ślęża – święta góra wyrastająca z wrocławskich równin. Dalej równomierny wał Gór Sowich, najstarszego, przedwiecznego pasma, po prawej zza kopuły Chełmca i garbów Trójgarbu wyłania się przy dobrej pogodzie Śnieżka – królowa Karkonoszy.
A już ze wspomnianej Ślęży, zwłaszcza zimą, gdy powietrze skute mrozem jest wyjątkowo przejrzyste, dostrzec można niemal całe polskie Sudety, no może poza Górami Bystrzyckimi, Orlickimi i Stołowymi, które zasłaniają wysokie niemal na 1000 metrów n.p.m. Sowie Góry – od Biskupiej Kopy na Głuchołazami, przez wystający zza Gór Bardzkich i Złotych Śnieżnik z Czarną Górą po Karkonosze, Rudawy Janowickie, Góry Izerskie i Kaczawskie. Rozległa górska kraina pyszniąca się widokami, skałami, tajemniczym światem podziemi, malowniczymi potokami i jeziorami, wreszcie gotykiem zamkowych ruin, renesansem zapomnianych pałaców, barokiem kościołów, zaprasza by wkroczyć w jej świat. No to wkraczamy.
Na początek krótki informator dotyczący poruszania się po stronie czy, jak kto woli, mały FAQ:
1) Jak znaleźć ciekawe miejsce lub propozycję trasy?
Służy do tego pasek górny strony Sudety – Góry bliskie sercu:
– Indeks miejsc – prowadzi do listy ciekawych miejsc na obszarze Sudetów i Przedgórza z linkami do konkretnych wpisów, podzielonej według poszczególnych pasm górskich.
– Indeks tras – zawiera listę opisywanych we wpisach tras turystycznych pogrupowanych według pasm górskich lub ich grup z lokalizacją rejonu.
– Krótki indeks tras – skrócona, uproszczona wersja indeksu tras tj. według szczytów i innych miejsc – dla osób, które wiedzą gdzie chcą się udać, ale zastanawiają się jak,
2) A gdzie są linki zewnętrzne?
Widoczne po prawej strony linki prowadzą do zasobów osób trzecich. Za ich zawartość Autor odpowiedzialności nie ponosi, uważa je jednak za użyteczne w planowaniu sudeckich wypraw. Szkoda tylko, że polska część Sudetów jeszcze nie dorobiła się takiej informacji meteo czy pokrycia porządnymi mapami turystycznymi on-line jak ta “bratnia” czeska, gdzie na bieżąco otrzymujemy informacje o zmierzającej w naszą stronę ulewie, w Internecie uzyskujemy dostęp do szczegółowych map powiązanych z mapą satelitarną z możliwością wyliczenia długości czekającej nas trasy (z możliwością pobrania by działały off-line), a gęsta sieć kamer umożliwia sprawdzenie w weekendowy poranek, że piękne słońce w miejscu wyjazdu nie oznacza murowanej pogody w punkcie docelowym (co więcej kamery owe nie znikają, ani nie zmieniają adresów jak te po “naszej” stronie).
Kokorycze pod Jeleńcem w Górach Suchych
4) Informacje dodatkowe.
Konto na twitterze dotyczące niniejszej strony wskutek skandalicznego procederu wymuszania danych osobowych w postaci telefonu pod pozorem “weryfikacji” konta zostało zablokowane. Autor nie może go nawet zlikwidować, gdyż twitter takiej opcji bez zgody na powyższe wymuszenie nie udostępnia. Poza niniejszą stroną: sudety.edu.pl oraz poprzednią wersją na sudeckiedrogi.wordpress.com Autor nie prowadzi żadnej innej strony (bloga) o tematyce sudeckiej. Przy tłumaczeniu nazw czeskich na język polski przyjęto założenie trzymania się jak najbardziej fonetycznie oryginału, jeżeli znaczeniowo jest dla Polaka rozpoznawalny. Dlatego np., czytając opis czeskich Karkonoszy, znajdziecie na stronie Modre Siodło (Modre sedlo) a nie Niebieską Przełęcz oraz Gniady Wierch (Hnedy vrch) a nie Brązową Górę. Bouda spolszczono jako “buda” (tak jak się to czyni w szeregu polskich wydawnictw), bo i tak wszyscy wiemy że nie o budę dla psa czy ucznia chodzi. Dul może pojawiać się jako “dolina” lub “dół”.
Przy podawaniu danych faktograficznych, które znalazły się na niniejszej stronie Sudety – Góry bliskie sercu, obok danych stwierdzonych organoleptycznie przez Autora wykorzystano dane pochodzące z serwisów internetowych gmin i miejscowości sudeckich, a także dostępne pozycje książkowe – między innymi, począwszy od najstarszych:
1. S. Bełza: W Górach Olbrzymich, Kraków 1898.
2. T. Steć: Karkonosze, Warszawa 1962
3. T. Steć: Sudety Zachodnie. Część I, Warszawa 1965.
4. J. Czerwiński, K. Mazurski: Sudety Zachodnie, Warszawa 1983.
5. J. Czerwiński, K. Mazurski: Karkonosze, Warszawa 1992
6. Słownik geografii turystycznej Sudetów t. 1-21 (red. M. Staffa), Wrocław 1989-2008
7. Podróżnicy w Górach Olbrzymich, t. 1 i 2, wyd. Wielka Izera
Przy opracowywaniu tematów wrocławskich korzystano głównie z:
J. Harasimowicz: Atlas architektury Wrocławia, Wrocław 1997
J. Jarzewicz: Kościoły romańskie w Polsce, Warszawa 2014
E. Małachowicz: Wrocław na wyspach, Wrocław 1992
Fotografie plenerów i wnętrz pochodzą z własnych peregrynacji po różnych zakątkach pasma. Wykorzystano też zdjęcia historycznych map i historycznych dzieł sztuki, nie objęte prawami autorskimi, znalezione w różnych źródłach.
Dym bez ognia – Czarny Grzbiet podczas listopadowej inwersji termicznej
