Kaczawskie barany i skopy

Komarno (450) – bez znaków i znaki niebieskie – Ziemski Kopczyk (675) – znaki niebieskie – Rozdroże pod Kobylą (600) – bez znaków – Komarno. 10 km. Różnica poziomów ok. 300 metrów.

Skop (z kolędy) to oczywiście baran tzw. mięsny tj. po wytrzebieniu, gatunkowo zatem to samo, choć nie do końca. Podobnie ma się rzecz ze Skopcem i Barańcem – ponoć najwyższymi kulminacjami Gór Kaczawskich, które naprawdę należą do jednego wzniesienia. Oddalone są od siebie o kilkaset metrów, są oddzielone płyciutkim (kilkanaście metrów) siodłem. Analogicznie jest zresztą z sąsiednim, bo odsuniętym o niewielką przełęcz Komarnicką Maślakiem (trzeci co do wysokości w paśmie Gór Kaczawskich), w którym też można od biedy wyróżnić kolejne kulminacje – Okopy i Folwarczną. Tę ostatnią niektóre pomiary uważają zresztą za najwyższy szczyt Gór Kaczawskich (722 m n.p.m.) Spór o wyższość Skopca nad Barańcem czy Maślakiem pozostawmy zatem drobiazgowym kartografom, zwłaszcza że najbardziej malownicze nie są same szczyty, lecz ich okolice – opadające ku lśniącym w słońcu Karkonoszom południowe stoki. Spacer po nich zaczynamy w Komarnie długiej wsi łańcuchowej, wspinającej się niemal na samą Komarnicką Przełęcz (665 m n.p.m.) Umowne centrum tego łańcucha stanowi oczywiście kościół, a właściwie dwie stojące obok siebie świątynie

Kościoły w Komarnie Kapliczka z Karkonoszami w tle
Komarniańskie kościoły / Kapliczka nad Komarnem

Od krzyżówki przy wspomnianych kościołach idziemy drogą w stronę Radomierza, mijając okazały dom szachulcowy i wychodząc na pola z rozległym widokiem na Karkonosze. Niestety, jak to w polskich Sudetach bywa widok ten najlepiej podziwiać albo wczesnym rankiem, albo późnym popołudniem, gdy słońce ostrymi promieniami nie zaciera konturów gór. Na skrzyżowaniu za wsią skręcamy w lewo, w asfaltową polną drogę prowadzącą do ośrodka “Muflon”, którą prowadzi obecnie szlak niebieski. Na przedzie wyrasta spłaszczona sylweta Barańca ze strzelającą w niebo wieżą przekaźnika RTV. Po lewej nad domami Komarna widnieje masyw Maślaka.

Droga na Baraniec Maślak - widok z podejścia na Baraniec
Droga na Baraniec / Widok na Maślaka znad Komarna

Na rozdrożu na polach należy się trzymać asfaltowej drogi, która zakręca w prawo i szpalerem brzózek wznosi się, mijając zabudowania “Muflona” wraz z zagrodami dla koni. Cały czas prosto wychodzimy na siodełko między Leszczyńcem a Ziemskim Kopczykiem w Grzbiecie Południowym Gór Kaczawskich.

W Górach Kaczawskich Przy szlaku grzbietowym z Radomierza
Droga pod Leszczyńcem / Na Południowym Grzbiecie

Skręcamy za znakami niebieskimi w lewo i podchodzimy zboczem Ziemskiego Kopczyka (675 m n.p.m.) – w stronę południową otwierają się widoki na Karkonosze, po prawej zaś – na bliskie urwiska Połomu (667 m n.p.m.) nad Wojcieszowem oraz wzniesienia Grzbietu Wschodniego Gór Kaczawskich.

Szlak przez Góry Kaczawskie Góry Kaczawskie z Zielonego Kopczyka
Karkonosze z Ziemskiego Kopczyka / Widok na wschód z Ziemskiego Kopczyka

Szlak niebieski trawersuje od wschodu Ziemski Kopczyk i nieco klucząc wyprowadza pod kopę Barańca. Za pasem lasu wychodzimy na szczytową polanę góry, skąd ponownie otwierają się widoki na okolice Wojcieszowa. Znaki niebieskie wyprowadzają na grzbiet wychodzący na północ od Barańca – po prawej o ok. 200 metrów znajduje się niepozorny, zalesiony wierzchołek Skopca, na który prowadzi dukt leśny.

Połom i Miłek Szczyt Barańca
Połom i Miłek ze szczytowej polany Barańca / Wierzchołek Barańca

Szlak niebieski zakosami obniża się na płytką Przełęcz Komarnicką. Znajduje się tu wiata oraz miejsce na ognisko. Po lewej mamy Baraniec, po prawej Maślaka. Przez przełęcz przechodzi szlak żółty z Wojcieszowa do Komarna.

Przełęcz Komarnicka i Maślak Baraniec z Przełęczy Komarnickiej
Przełęcz Komarnicka i Maślak / Baraniec z Przeł. Komarnickiej

Znaki niebieskie schodzą kawałek w stronę bliskich zabudowań Komarna, lecz odbijają przy nich w prawo, skrajem lasu trawersując zbocza Maślaka. Towarzyszy nam panorama Rudaw Janowickich i Karkonoszy.

Szlak z Komarna na Przeł. Widok Karkonosze w południowym słońcu
Na zboczach Maślaka / Karkonosze w południowym słońcu

Szlak wchodzi wreszcie w las, nieco powyżej widnieje niewielka skałka Psi Kościół. Na skrzyżowaniu duktów rozpoczynamy zejście w lewo, docierając ponownie na skraj pól na stokach wzniesienia zwanego Pod Księżycem. Przed nami widnieją pozostałości dużego, samotnego gospodarstwa, do którego szlak trawersując zbocza doprowadza. Mijamy wspomniane ruiny i coraz bardziej zarośniętą ścieżką dochodzimy do skrzyżowania dróg na stoku Kobylej, gdzie znaki niebieskie odbijają w prawo. Można stąd prześledzić pokonaną trasę – w tyle widać rozległy masyw Maślaka oraz wystający zza bocznej jego odnogi Ziemski Kopczyk.

Pod Kobylą Maślak ze zboczy Ogiera
Pod Księżycem / Maślak i Ziemski Kopczyk ze stoków Kobylej

Na krzyżówce skręcamy w lewo, trzymając się wychodzącego na południe grzbietu i w pobliskim lesie ponownie w lewo, w niewyraźną z początku drogę, która zakosami przez ciemny świerkowy bór (ostoja zwierzyny) obniża się na kolejny pas pól z samotnymi zabudowaniami.  Droga przekracza strumień i prowadzi skrajem lasu do pierwszych zabudowań Komarna. Stąd prosto, jeszcze niecały kilometr do centrum wsi – orientację ułatwiają nam dwa miejscowe kościoły

Maślak i Baraniec z pól nad Komarnem Samotne drzewo
Maślak, Skopiec i Baraniec z pól nad Komarnem / Zejście do Komarna

 

MAPA TRASY W MAPY.CZ

 

List   

Information
Click following button or element on the map to see information about it.
Lf Hiker | E.Pointal contributor


Kaczawskie barany i skopy   

Profile

50 100 150 200 5 10 15 Distance (km) Elevation (m)
No data elevation
Name: No data
Distance: No data
Minimum elevation: No data
Maximum elevation: No data
Elevation gain: No data
Elevation loss: No data
Duration: No data

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *