Unisław Śląski (540) – znaki żółte – Lesista Wielka (851) – znaki niebieskie – Polanka (680) – znaki zielone – Unisław Śląski. Długość: 9 km. Suma podejść: 400 metrów (z Dzikowcem Wlk.: +3 km, +200 metrów).
Przejście w sam raz idealne na popołudniowy spacer, choć jeśli chcemy oglądać widoki na Karkonosze – lepiej się wybrać rano, gdy słońce jest jeszcze nad Górami Suchymi. W Unisławiu Śl. parkujemy w pobliżu wiaduktu kolejowego albo na parkingu za wsią przy szosie do Mieroszowa (ok. 200 metrów za zejściem szlaku żółtego), u wrót malowniczego zwłaszcza jesienią przełomu Ścinawki. Szlak wznosi się szeroką drogą wzdłuż zanikającego potoczku – w tyle widać lesistą kopę Stożka Wielkiego. Dochodzimy do poprzecznej stokówki ze szlakiem rowerowym i zakręcamy w lewo, wciąż łagodnie podchodząc popod niewielkimi skałkami.
Stożek Wielki ze szlaku żółtego / Skałki pod Lesistą Mł.
Gdy wydaje się, że czeka nas spokojna przechadzka na samą Lesistą Wielką znaki żółte odbijają w prawo na stromy stok Lesistej Małej (790 m n.p.m.) Podejście jest takie, jak to w Górach Kamiennych bywa (odradzamy zejście, zwłaszcza po deszczu lub przez jesienne liście). Na szczęście do wierzchołka jest zaledwie ok. 250 metrów odległości. Po drodze mijamy skalne rumowiska i zarośnięte szczeliny wiatrowe.
Z Lesistej Małej nie ma za wielu widoków – między drzewami widać Dzikowiec Wielki i Góry Czarne, a po lewej Broumovską vrchovinę z czapką Szczelińca w dali.
Na Lesistej Małej / Lesista Mała, w tle Góry Suche
Ze szczytu szlak nieznacznie obniża się na płytkie siodło i znowu podchodzi – w tyle otwierają się widoki na Góry Suche z Górami Stołowymi w tle. Wspinamy się krótko do zarośniętego duktu trawersującego Lesistą Wielką – z siodełka po prawej odsłaniają się kolejne widoki, tym razem na Dzikowiec Wielki i Stachoń z Trójgarbem w tle.
Siodło pod Lesistą Małą / Stokówka pod Lesistą Wielką, w tle Stożki i Bukowiec
Przecinamy wspomnianą stokówkę i wąską ścieżką podchodzimy do następnej. Cały czas towarzyszy nam po lewej wianuszek “Sokołowskich Alp”. Na dróżce szlak zakręca w prawo, wprost na płaski wierzchołek Lesistej Wielkiej – aby popodziwiać trochę widoków lepiej jednak pójść trawersem w lewo, drogą wśród traw z panoramą dolin Ścinawki i Sokołowca zamkniętych łańcuchem Gór Suchych.
Podejście na Lesistą Wielką, w tle Góry Suche
Na drugim planie przesuwają się Góry Wałbrzyskie, Stołowe i Orlickie, można dostrzec też Śnieżnik, którego kopuła wyrasta daleko nad horyzontem. Wspomnianą drogą dochodzimy na skraju lasu do poprzecznego duktu z trójkątnymi znakami i kierujemy się nim w prawo, po ok. 150 metrach wracając na szlak żółty i po chwili dochodząc do wiaty i skrzyżowania traktów na wierzchołku Lesistej Wielkiej.
Z Lesistej Wlk. będzie nas prowadził szlak niebieski, który okrąża rozległą wierzchowinę, wychodząc na wąską ścieżkę malowniczo zawieszoną nad dolinami.
Widoki ze szlaku niebieskiego na masyw Dzikowca
Szlak wychodzi na trakt schodzący z Lesistej Wielkiej, po lewej rozpościera się przecinka z widokami na wał Rudaw Janowickich i Karkonosze.
Zejście z Lesistej Wielkiej
Na przełączce znaki niebieskie kierują się prosto, na częściowo zalesiony grzbiet Stachonia (806 m n.p.m.).
Podejście na Stachoń
Za nami, w tyle widać Stożek Wlk. i Bukowiec w Górach Suchych oraz, oczywiście rozległy wierzchołek Lesistej Wielkiej.
Widoki z podejścia na Stachoń
Przekraczamy niewybitną kulminację i za pasemkiem lasu ponownie możemy spodziewać się widoków – tym razem na Wysoką, Trójgarb, Chełmiec, Dzikowiec Wielki i Borową z Wołowcem w Górach Czarnych.
Na Stachoniu – widoki na masyw Dzikowca oraz Góry Wałbrzyskie
Po lewej ponownie oglądamy za pasem Gór Kruczych Sudety Zachodnie – Karkonosze od Rychorów po Śnieżkę oraz Rudawy Janowickie.
Karkonosze – panorama z grzbietu Stachonia
Góry Czarne i Suche z grzbietu Stachonia
Szlak przekracza płaski grzbiecik porośnięty młodym lasem i obniża się na płytkie siodło.
Rejon siodła między Wysoką a Stachoniem
Lesista Wielka – widok z Wysokiej / Karkonosze z grzbietu Wysokiej
Po odpoczynku i podziwianiu widoków z rozległej szczytowej polany, wracamy na przełączkę gdzie zostawiliśmy szlak.
Lesista Wielka z Wysokiej
Góry Suche z grzbietu Wysokiej
Góry Wałbrzyskie z Wysokiej
Szlak schodzi stromo drogą z widokami na Góry Suche i Czarne, wkrótce jednak opuszcza ją by w prawo wąską ścieżką w gęstym lesie zejść do położonego niżej duktu. Nim schodzimy na Polankę pod lesistą kopą Sokółki.
Zejście z Wysokiej na Polankę – widoki na Góry Suche
Na grzbiecie Wysokiej / Zejście na Polankę
Na Polance napotykamy znaki zielone, którymi w prawo, wygodnym duktem możemy po jakiś 2,5 km osiągnąć punkt wyjścia w Unisławiu Śląskim. Możemy również przespacerować się na niedaleki Dzikowiec – choć spacer to pojęcie na wyrost. Wprawdzie bowiem znaki zielone wygodnym traktem obchodzą szczyt Sokółki, jednak pod siodłem między tą a Dzikowcem Wielkim nagle skręcają w prawo, stromo wyprowadzając na wspomnianą przełączkę z widokami na Góry Suche i Czarne.
Skałka między Sokółką a Dzikowcem Wlk. / Lesista Wlk. z podejścia na Dzikowiec Wlk.
Stąd oba szlaki – niebieski i zielony krótko podchodzą do poprzecznej leśnej drogi przez grzbiet Dzikowca – aby dotrzeć na przecinkę wyciągu należy skierować się w prawo, na szczyt – w lewo. Główny wierzchołek jest niestety niemal pozbawiony widoków, choć między drzewami można wypatrzyć Kotlinę Wałbrzyską, Wołowiec i Borową w Górach Czarnych.
Na Dzikowcu Wielkim – widoki na Góry Czarne
Wracamy na siodło pod Sokółką i krótkim podejściem wśród malin za znakami niebieskimi osiągamy jej szczyt. Na Góry Suche ograniczony stąd widok – jednak, gdy zejdziemy zachodnim, wyraźnym ramieniem z rozległego wylesienia otworzy się nam panorama sięgająca Rudaw Janowickich i Karkonoszy (niestety, tu zawiodły baterie w aparacie).
Na szczycie Sokółki / Wiatrołom na Sokółce
Cały czas prosto dochodzimy do szlaku zielonego i powracamy nim na Polankę, skąd czeka nas dość monotonne zejście do Unisławia Śląskiego. Na panoramy – na Dzikowiec, Bukowiec i Stożek Wielki możemy liczyć dopiero z łąk nad samą wsią.
Zejście do Unisławia Śl. – w tle Stożek Wielki
Szlak wychodzi na szosę mieroszowską tuż przy wiadukcie kolejowym w Unisławiu Śl., skąd w prawo wracamy do punktu wyjścia.
Zejście do Unisławia Śl. – w tle Dzikowiec Wielki
MAPA TRASY w mapy.cz
