Pokrzywna – znaki niebieskie – Piekiełko – znaki żółte i czerwone – Biskupia Kopa (892 m n.p.m.) – znaki czerwone – siodło pod Srebrną Kopą – bez znaków – Cicha Dolina – ścieżka dydaktyczna – Pokrzywna. 10,5 km. Ok. 550 metrów różnicy wzniesień.
Uwaga – zdjęcia z rejonu Biskupiej Kopy mają charakter archiwalny, obecnie (2018) wygląda to niestety tak.
Trasa po najciekawszych zakątkach polskiej części Gór Opawskich, łatwa wycieczka z jednostajnym podejściem (oprócz krótkiego odcinka przez Perć Gwarków). Właściwie na dobrą sprawę można ją rozpocząć już, dojeżdżając do Nysy, czy to od strony Ziębic, czy to od strony Grodkowa. Na obu tych trasach mijamy bowiem – odpowiednio w Lipnikach i Skoroszycach granicę dawnego księstwa biskupiego, zwaną granicą świętego Jana, znaczoną zachowanymi do dziś kamiennymi słupami. No, a potem na drodze staje Nysa – miasto wrocławskich biskupów z okazałą katedrą. Jednak dopiero za Głuchołazami, przy granicy z Czechami cel wycieczki – Biskupia Kopa ukazuje się w całej swej okazałości.
Granica św. Jana / Biskupia Kopa z pól nad Jarnołtówkiem
Za Jarnołtówkiem wjeżdżamy w przełomowy odcinek doliny Złotego Potoku, na której lesistych zboczach czają się niewielkie, jak na Sudety, skałki – Karliki i Karolinki. Przy pierwszych domach Pokrzywnej zakręcamy w drogę w prawo, przy wylocie doliny Bystrego Potoku, docierając po chwili do obszernego parkingu przy samotnej skałce. Prowadzą stąd drogą w górę doliny zielone znaki ścieżki dydaktycznej. Za parę kroków przed nami otwiera się śródleśna polanka z miejscem modlitewnym i figurką Matki Boskiej z Cichej Doliny.
Wejście na szlak w Pokrzywnej / Matka Boska z Cichej Doliny
Z lewej dołącza tu szlak niebieski, który wiedzie kawałek duktem wzdłuż Bystrego Potoku by po niecałym kilometrze, za dawną skocznią narciarską odbić w prawo na tzw. Perć Gwarków. Przechodzi pod niewielkimi ściankami i wspina się metalową drabinką na stromą skarpę. Za percią teren się spłaszcza – dochodzimy do skrzyżowania ze szlakiem żółtym ok. 150 metrów poniżej dawnego kamieniołomu łupków zwanego Piekiełkiem.
Wejście na Perć Gwarków
Szlak żółty wiedzie w lewo przylaskami, klucząc wzdłuż bocznego ramienia Biskupiej Kopy i wreszcie wychodząc na grzbiet, gdzie dochodzi droga z Jarnołtówka. Podchodzimy teraz wygodnym traktem – drogą dojazdową do schroniska na Biskupiej Kopie w wysokopiennym lesie. Przy kapliczce zostawiamy wspomniany dukt i rozpoczynamy bardziej strome, choć krótkie podejście do przycupniętego na północnym stoku Biskupiej Kopy domu turysty (ok. 780 m n.p.m.).
Kapliczka przy szlaku żółtym / Dom turysty pod Biskupią Kopą
Dom turysty o ok. 150 metrów od granicy państwa, usytuowanej po prawej. Granicą tą biegnie szlak czerwony z Jarnołtówka na Biskupią Kopę.
Przy domu turysty pod Biskupią Kopą
Idąc szlakiem czerwonym ok. 200 metrów w prawo dotrzemy na spiętrzenie północnego ramienia Biskupiej Kopy zwane Grzebieniem (ok 765 m n.p.m.), zawieszone nad pasem dolin, skąd roztacza się ładny widok na ziemię nyską. Idąc w lewo, rozpoczynamy ostatni odcinek podejścia na Biskupią Kopę – wysokopienny las zmienia się w niższe świerki, brzozy i jarzębiny, a nachylenie stoku się zwiększa.
Nad Grzebieniem / Graniczna droga na Biskupią Kopę
Wreszcie niezbyt obszerny wierzchołek Biskupiej Kopy, który niemal w całości zajmuje wieża widokowa (wstęp płatny – 20 kc/10 kc za wstęp, złotówki przyjmowane po niezbyt korzystnym kursie). Roztacza się z niej ładna panorama Sudetów Wschodnich obejmująca Wysoki Jesionik, Góry Złote i Masyw Śnieżnika, a także Niziny Śląskiej. Nieco poniżej wierzchołka znajduje się spłaszczenie z krzyżem i masztem TV. Szlak czerwony i granica państwa odbijają tu w lewo i rozpoczynają strome zejście na tzw. Mokrą Przełęcz. Odcinek ten przypomina nieco zejście ze Śnieżnika w stronę Przeł. Płoszczyna.
Wierzchołek Biskupiej Kopy / Las na Biskupiej Kopie
Na wspomnianej przełęczy z lewej dochodzi szlak żółty od schroniska pod Biskupią Kopą. Skręcamy tu w lewo w wąską początkowo leśną drogę, która obniża się stromo w dolinę Bystrego Potoku. Wychodzimy na zakręt ścieżki przyrodniczej z Pokrzywnej i wędrujemy nią w prawo, coraz wygodniejszym duktem schodząc w malowniczą Cichą Dolinę. Czeka nas teraz przyjemny, zwłaszcza w gorące letnie dni spacer w dół doliny, znaczonej licznymi miejscami odpoczynku przy szemrzącym strumieniu.
Drzewostan po obu stronach ścieżki stopniowo się zmienia – przeważające na początku świerki i jodły ustępują miejsca bukom, grabom i innym liściastym okazom. Wreszcie znajomy skręt szlaku niebieskiego na Perć Gwarków, a niedługo potem polanka z ołtarzem i figurą maryjną ponad Pokrzywną, gdzie zaczynaliśmy wycieczkę.
MAPA TRASY
na MAPY.CZ