Czyli po prostu Kocioł. Szczyt w bocznym ramieniu Karkonoszy wychodzącym na południe od Śląskiego Grzbietu, na zwieńczeniu wyrównanej wierzchowiny Łabskiej Łąki. Na południowo wschodnich zboczach znajdują się dwa, rozdzielone tzw. Lisim Grzebieniem kotły polodowcowe – Kotelni jamy. Większy tzw. Wielki Kocioł, o ścianach dochodzących do 350 metrów wysokości i nachyleniu do 45 stopni, wypreparowany jest w skałach granitowych, mniejszy, przez który prowadzi zielony szlak turystyczny – w łyszczykowych łupkach. Śladem zasięgu dawnego lodowca są moreny sięgające ok. 3 km od dna kotłów.
W XVI i XVII wieku Kotelni jamy były miejscem górniczym – wydobywania rud miedzi, którą następnie transportowano do Rokitnic nad Izerą. Kotły porasta wysokogórska roślinność, w tym jarzębiny, brzozy karpackie, wierzby zielne, a z “drobniejszej” flory – dziewięćsiły, lilia złotogłów, goździk pyszny, ostróżka wyniosła, zawilec narcyzowy, różeniec górski. Jest to najbardziej cenne florystycznie miejsce w Karkonoszach. Nad Wielką Jamą, na grzbiecie znajdują się niewielkie skały – Harrachowskie Kamienie oraz bunkry z lat 30-tych XX wieku.
Kotel od Vrbatovej boudy
PROPOZYCJE WYCIECZEK
ZE SZRENICY DO KOTELNYCH JAM