Rezerwat przyrody położony w zaklęśnięciu terenu na płaskiej wierzchowinie Gór Bystrzyckich, na wododziale między zlewniami Bystrzycy Dusznickiej i Dzikiej Orlicy. Obejmuje torfowiska wysokie na uroczyskach Topielisko i Czarne Bagno. Pokłady torfu powstały w chłodnym wilgotnym powietrzu – w miarę upływu czasu i działania sił niszczących jego powierzchnia pękała, a szczeliny wypełniały się wodą. Torfowisko wytworzyło własny mikroklimat – ze względu na duże parowanie wody utrzymuje się tutaj wysoka wilgotność powietrza, często występują poranne mgły.
Rosną tu typowe dla torfowisk rośliny – brzoza karłowata, sosna błotna, rosiczka, same bagna porastają poduszki mchów, różne gatunki wełnianki i turzyc oraz kępy kosówki. Przypominający arktyczną tundrę krajobraz torfowiska można oglądać z drewnianej wieży widokowej, do której prowadzi przez błota belkowany pomost. Kolejny pomost poprowadzono przez najmniej zarośnięty odcinek Czarnego Bagna. Najbardziej urokliwie jest tutaj oczywiście jesienią. Przez teren torfowiska biegnie szlak zielony z Polanicy-Zdroju do Zieleńca (skąd najłatwiej tu dotrzeć, pomijając parking w dolinie Bystrzycy Dusznickiej) oraz ścieżka dydaktyczna opisująca miejscową przyrodę. Torfowisko czy, jak wówczas je nazywano, Jeziorzyska (Seefelder) były polecane jako atrakcja okolicy w przewodniku Karola Fryderyka Moscha, którego polska edycja ukazała się we Wrocławiu w roku 1821. Obejmowały one wówczas “siedem pomiernych jezior, których woda jest żelaziwą i ochrę żelazną oddziela”. Przez bagna wykonano istniejącą do dziś groblę
Brzozy karłowate na torfowym podłożu
MAPA
PROPOZYCJE WYCIECZEK
wokół torfowiska
GALERIA DODATKOWA
Brzozy karłowate na Czarnym Bagnie
Bagno wychodzi na ścieżkę
Brzezina na Czarnym Bagnie
Las na torfowiskach
Topielisko
Potok płynący z torfowisk
