Bazaltowe wzgórze, zwane też Wilkołakiem położone nad Złotoryją, na północnym krańcu Pogórza Kaczawskiego. Jego szczyt stanowi nek wulkaniczny (dawny rdzeń wulkanu). Utworzony tu rezerwat przyrody sąsiaduje z otchłanią pożerającego go wyrobiska kamieniołomu, co istotnie utrudnia jego zwiedzanie, niemniej i dziś można podziwiać przekrój komina wulkanicznego sprzed ponad miliona lat. Bazaltowy czop jest ciekawie żłobiony – na północno-wschodniej ścianie bazaltowe słupy przybierają postać kamiennego słońca, czy też róży.
Na wzgórzu istniały ongiś dwa schroniska, potem zwiedzając je trzeba było wziąć pod uwagę działalność kamieniołomu i uważać na krawędzi urwiska. W sierpniu 2019 roku doszło do osunięcia się części zbocza góry w wyniku działalności kopalni. Wydobycie wstrzymano, ale szkody ograniczyły możliwość podziwiania szczytowych partii z bliska.
W pobliżu szczytu przebiega szlak zielony ze Złotoryi do Wilkowa (bardzo słabe oznakowanie), którymi można tu dojść od parkingu przy szosie Świerzawa – Złotoryja (ok. 1,5 km – w razie zgubienia szlaku należy się trzymać dróżki cały czas prosto pod górę, zachodnim ramieniem Wilkołaka). Na zachodnich zboczach, w niewielkim wąwozie odnajdziemy niewielkie groty – Wilczą i Niedźwiedzią Jamę o długości kilku metrów. Z pól na zachodnich zboczach roztaczają się rozległe widoki na Pogórze i Góry Kaczawskie z Karkonoszami w tle.
GALERIA DODATKOWA
Jedna z grot w wąwozie pod Wilczą Górą
