Karłów – znaki zielone i niebieskie – Pasterska Góra – znaki żółte – rozdroże nad Pośną – znaki niebieskie – Szczeliniec Wielki – znaki żółte – Karłów. Długość: 11,5 km. Różnica wzniesień: 300 metrów.
Samochód parkujemy w Karłowie i idziemy do skrzyżowania szlaków. Wybieramy szlak zielony do Pasterki, który obok hotelu Karłów wychodzi na malownicze łąki. Widać z nich przede wszystkim Szczeliniec Wielki, ale obracając się w tył, przy dobrej widoczności dostrzeżemy na horyzoncie Śnieżnik z Czarną Górą.
Szczeliniec Wlk. z Karłowa / Masyw Śnieżnika ponad Karłowem
Wygodna droga wznosi się łagodnie na rozległy, bezleśny płaskowyż między Szczelińcami a grzbietem Skalniaka.
Szczeliniec Wielki ze szlaku zielonego do Pasterki
W ciepłe miesiące należy patrzeć pod nogi, gdyż na nasłonecznionym trakcie lubią wygrzewać się żmije. Ale krajobraz, zwłaszcza w pełni lata wart jest ryzyka – malowniczo falujące łany traw, uwijające się wśród fioletowych kwiatów trzmiele, no i skalne otoczenie.
Szlak Karłów – Pasterka
Szlak przechodzi między widocznym po lewej, znacznie ostatnio wylesionym, Skalniakiem a Szczelińcem Małym. Niestety łąka i droga zostały ostatnio (2013/14) zryte pod wymianę słupów energetycznych na nowe, metalowe (słup na zdjęciu poniżej jest zatem “archiwalny” 😉
Skalniak znad Karłowa
Szczeliniec Mały ze szlaku do Pasterki
Urwiska tego ostatniego, mniejsze, lecz równie efektowne co popularnego sąsiada stanowią rezerwat ścisły, gdzie występuje m.in. orzeł przedni.
Okrążamy podnóża Szczelińca Małego, po lewej, pod niewielkimi drzewami zaczynają pojawiać się malownicze skałki. Obecnie przy skałkach postawiono tablicę z ławeczką i zaraz przy niej, zapewne z nadmiaru funduszy, sporych rozmiarów płotek.
Za skałkami w tle widać grzbiet Błędnych Skał. Na skraju łąki, na rozwidleniu ścieżek pod prezentującym się okazale po prawej Szczelińcu Małym należy odnaleźć szlak niebieski, który odbija w lewo, przez zarastający niestety brzeziniakami płaskowyż.
Szlak niebieski / Bożanowski Szczyt ze szlaku niebieskiego
Zza krzaczków i krzaczorów wyrasta grzbiet Broumowskich Ścian z Górami Kamiennymi, gdzieś na horyzoncie.
Dalej zarośla rzedną i jest już lepiej – to znaczy szeroka panorama sięga nawet oddalonych o kilkadziesiąt kilometrów Karkonoszy.
Karkonosze z płaskowyżu nad Pasterką
Po prawej, ponad płaskowyż wznoszą się skalne wyspy obu Szczelińców.
A pozostałe okoliczności przyrody też bywają malownicze.
Pośród łąk znaki niebieskie odbijają w lewo na Pasterską Górę. Jeżeli jednak przegapimy ten skręt szlaku i pójdziemy prosto – nic się nie stanie, a nawet zetniemy trochę łuk szlaku, koniec końców lądując na zielonym szlaku z Ostrej Góry. Po drodze – oczywiście widoczki na Szczelińce, Bożanowski Szpiczak i Korunę.
Szlakiem zielonym dochodzimy w prawo do ostatnich zabudowań Pasterki i nad potokiem spotykamy szlak niebieski do Czech – opisywany szerzej także tu. Szlak prowadzi asfaltową drogą, która przechodzi w szutrówkę i znika w przygranicznym lesie (ze skraju lasu ładny widok w tył na Szczeliniec). Na niewielkiej polance ze skałkami, wśród niskich świerków odbijamy w prawo, w wyraźny trakt.
Biegnie on łagodnie skrajem rozpadlin Lopoty i Białej Skały, mijając co jakiś czas niespodzianie wyrastające w środku boru samotniki.
Kilkaset metrów na lewo od drogi otwiera się na polsko-czeskiej granicy malownicza, niestety całkiem dziś zarosła rozpadlina opadająca ku Bożanowowi. Po kilkuset metrach z prawej dochodzi na naszą drogę szlak żółty od schroniska “Pasterka”.
Wśród świerków, brzóz i niskiej buczyny wyrastają potężne skalne kolumny, kosmiczne kręgle i kule.
Wracamy na szlak żółty, który przekracza grzbiet Białej Skały i rozpoczyna zejście z krawędzi płaskowyżu wśród malowniczych piaskowcowych filarów.
Dalszy odcinek szlaku prowadzi popod skalnym murem płaskowyżu. Przy ruinach zabudowań dawnej osady Karłówek znaki żółte odbijają w lewo, my zaś za znakami niebieskimi i szlakiem rowerowym (trasa) w prawo. Szlak niebieski idzie kawałek wygodną drogą, z której nagle skręca w lewo, pod górę utworzoną przez potok rynną (uwaga na znaki!). Mozolnie wznosimy się zboczami Szczelińca Wielkiego, mijając kolejne pozostałości dawnych ludzkich siedzib.
Wreszcie dość stroma ścieżka wyprowadza niespodziewanie na spłaszczenie z malowniczą polanką pokrytą niewielkimi skałkami.
Tuż za polanką szlak osiąga wijącą się przez usłany blokami piaskowca las szosę Karłów – Pasterka i wiedzie nią w prawo (uwaga na pojazdy na tym odcinku, bo droga jest wąska i kręta) do czasu, gdy w lewo odejdzie pod górę prosta rampa duktu.
Tu odbijamy na leśną ścieżkę i, podchodząc, wychodzimy z wysokopiennego lasu na zawalonym skałami wiatrołom popod urwiskami Szczelińca Wielkiego.
Małpolud z podnóży Szczelińca
Na wprost nad nami widnieją tarasy przy schronisku “Na Szczelińcu”. Ścieżka wznosi się coraz bardziej stromo podnóżem skał.
Mijamy naturalną bramę skalną i kontynuujemy podejście.
Jesteśmy już wysoko – po prawej mamy widok na Pasterkę i Broumovskie Ściany. Po lewej przesuwają się urwiska Szczelińca Wielkiego.
Wreszcie ścieżka się wypłaszcza, dochodzimy do szlaku żółtego z Pasterki (niebieski kończy tu swój bieg) i po chwili na krzyżówkę z odejściem trasy spacerowej przez Szczeliniec Wielki.
Skręcamy w nią i ciągiem schodków popod efektownym stołem skalnym wznosimy się na górną krawędź poprzecinanego szczelinami płaskowyżu.
Po wydostaniu się na płytę stoliwa skalna ścieżka biegnie teraz łagodnie, mijając kolejne wąskie przejścia w skałach.
Najbardziej znane z nich to Ucho Igielne, które wymaga nieco gimnastyki by się przez nie przecisnąć.
Za Uchem zaczynają się płotki. Znak to że dochodzimy do schroniska “Na Szczelińcu”, które spoczywa przy Wielkich Tarasach z panoramą na Pasterkę, północną część Gór Stołowych, Góry Kamienne i Sowie, a przy dobrej widoczności – także Karkonosze ze Śnieżką.
Dalsza część trasy za schroniskiem jest płatna. Najpierw osiągamy najwyższe partie Szczelińca Wielkiego. Po wejściu schodkami na górny poziom płaskowyżu po prawej uwagę zwraca tzw. Stopa Olbrzyma.
Tuż za nią przysiadła rozłożysta Świątynia Indyjska z naturalnymi oknami skalnymi.
Po lewej wznosi się szczytowa formacja Szczelińca Wielkiego – zwana Fotelem Pradziada z udostępnioną metalowymi schodkami platformą widokową i… śladami romantycznych wandali sprzed wieków.
Fotel Pradziada
Z Fotela ładnie widać płaskowyż Szczelińca i otaczające pasma górskie.
Tuż poniżej Fotela Dziadka stoi jedna z najbardziej rozpoznawalnych skał Szczelińca, czyli Wielbłąd.
Spod Wielbłąda będziemy labiryntem skalnych pasaży schodzić na najniższy poziom Szczelińca. Najpierw jednak korytarzami pod górnym poziomem wracamy na północną krawędź płaskowyżu. Tu rozpościera się Taras z Mamutem, czy raczej Małpoludem.
Za tarasem otwiera się rozpadlina Diabelskiej Kuchni, nad którą spoczywa urokliwy most skalny.
Wąska szczelina sprowadza na dno Diabelskiej Kuchni.
Nie jest to jednak samo dno “piekieł” – to znajduje się za skalną ścianą na wprost.
Przejście do Piekiełka / W Piekiełku
Z Piekiełka przez Czyściec, a jakże, zmierzamy ku Niebu z platformą widokową przy usychającej sosence.
Na kolejnym odcinku łatwo się zgubić, gdyż prowadzi przez klaustrofobiczne pasaże Gardzieli.
W tej sytuacji można przegapić przycupniętą na skalnym występie Kwokę. Wystarczy wybrać jeden z równoległych korytarzy.
Potem ścieżka się rozszerza, jak na Szczeliniec nietypowo. Stajemy na rozwidleniu przy Końskim Łbie. W lewo mamy skalny Tunel…
Labirynt / W Tunelu
Przejście przez Tunel / Okno w Tunelu
… który wyprowadzi nas na jeden z Tarasów Południowych z kamienną kulą.
Taras za Tunelem
Skalna kula na tarasach pd. Szczelińca / Wylot Tunelu
Wracamy przez Tunel na rozwidlenie przy Końskim Łbie…
… i wybieramy kolejną “ślepą” odnogę na widokowy taras.
Tarasy Pd. Szczelińca Wielkiego
Ścieżka na zachód od Końskiego Łba to wyjście ze Szczelińca, po drodze za płotkiem, na krawędzi płaskowyżu przysiadła Głowa Murzyna.
Ciągiem stromych schodków opuszczamy płaskowyż.
Schodzimy do podnóży równych jak ucięte nożem urwisk.
Przez las z rozrzuconymi blokami – świadectwem potężnych sił niszczących obniżamy się do rozdroża pod Szczelińcem Wlk. Napotykamy szlaki żółty i czerwony, które przez karłowskie “Krupówki” sprowadzą nas do centrum osady, gdzie zaczynaliśmy wycieczkę.
MAPA TRASY
INNE TRASY W REJONIE – SPRAWDŹ INDEKS TRAS