Harrachov

Miasteczko (ok. 2000 mieszkańców) w północnych Czechach, w kraju libereckim, na pograniczu Karkonoszy i Gór Izerskich, ośrodek narciarski z kompleksem Czertak na Czarciej Górze, na którą prowadzi wyciąg krzesełkowy. Nazwa miejscowości pochodzi od austriackiego rodu szlacheckiego Harrachów, władającego w XVIII w., powstałą stulecie wcześniej osadą. Zasłynęła jako ośrodek hutnictwa szkła, którego dzieje, sięgające roku 1712, obecnie są eksponowane w muzeum, w osiedlu Nowy Świat. Miejscową hutę tak opisywał w swym przewodniku z roku 1821 K. F. Mosch “jest to największa i najlepsza huta szklana w tutejszych górach i szczególniej jest też czynną, należy ona do grafa Harrach, który niczego nie oszczędza aby ją można do coraz lepszego stanu doskonałości doprowadzić”, polecając ją jako cel wycieczki z uzdrowiska w Świeradowie (Bad Flinsberg). Wcześniej, bo pod koniec XVIII stulecia następujący opis huty i jej właściciela zamieścił Adolf von Gersdorf: “wcześniej zarządzał on hutą, przed rokiem wydzierżawił ją jednak na trzy lata od hrabiego von Harracha za tysiąc florenów rocznie, przy czym musi też całe potrzebne drewno kupować, które huta obecnie, od kilku już lat, otrzymuje prosto ze znacznych wiatrołomów. (…) Jest bardzo duża i przestronna i posiada dwa piece, każdy na dziesięciu robotników, tak że może pracować nieprzerwanie; gdy jeden piec wygaszają, rozpalają w drugim. Na zwykłe szkło biorą biały kwarc ze zdumiewająco dużymi taflami łyszczyku, pozyskiwanego z łomu w lesie niedaleko na północ stąd, na białe jednak szarawy drobnoziarnisty piaskowiec z Frydštejnu, który jest tak kruchy, że można go zetrzeć między palcami. Ten pierwszy prażą na powietrzu, ten drugi wszelako w specjalnym piecu wyżarzającym. Używają tu również bardzo czystego, łuszczącego się białego wapienia z dość drobnoziarnistym, jasnozielonobiałym łyszczykiem z Rokytnic (…) Po południu odwiedziliśmy skład szkła, gdzie znajdowały się bardzo gustowne artykuły, zwłaszcza wiele wyrobów na zamówienie do Wiednia, jak pięknie szlifowane flasze na wino, żyrandole dla księcia von Kaunitza, piękne chłodniki i tak dalej. Obejrzeliśmy jeszcze w hucie wyciąganie rur i odwiedziliśmy następnie innego szlifierza szkła. W dwóch izbach działało tu mnóstwo stanowisk pracy. Każde koło pod podłogą napędza takich cztery. Oglądaliśmy szlifowanie i polerowanie bardzo dużych, wysokich czterokątnych butelek na zamówienie do Rosji.”

Widok na Harrachov z wyciągu krzesełkowego na Czarcią Górę, w tle Góry Izerskie (na pierwszym planie Bukowiec i Jelenia Strań)

W Harrachovie także kaplicę szklarską św. Elżbiety z charakterystycznym wyposażeniem oraz minibrowar Novosad. Powyżej miasta, na stoku Gór Izerskich, latach 1888-1902 powstała Kolej Izerska łącząca Czechy ze Śląskiem. Po stronie śląskiej (wówczas w granicach Niemiec) znalazła się m.in. stacja kolejowa Strickerhaeuser, którą po II wojnie światowej przemianowano na Tkacze. W roku 1958 doszło do korekty granicy między Czechosłowacją a Polską przekazującej tę miejscowość Czechom, w wyniku czego Harrachov otrzymał stację kolejową. Miasteczko jest punktem wyjściowym w zachodnią część Karkonoszy, chętnie odwiedzanym miejscem jest zwłaszcza pobliski Wodospad Mumlawy.

Wodospad Mumlawski

Wodospad Mumlawy

 

MAPA

(informacja o parkingach pojawia się po kliknięciu na ikonę danej lokalizacji)

PROPOZYCJA WYCIECZKI

PRZEZ MUMLAWSKI WODOSPAD NA CZARCIĄ GÓRĘ

 

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *