30-metrowa wieża na Kłodzkiej Górze, drżąca przy lekkim wietrze, zapewnia niezapomniane wrażenia, także te widokowe. Dostrzec stąd można Gruby Jesenik, Śnieżnik a nawet dalekie Karkonosze ze Śnieżką i kawał reszty Sudetów. Postawienie wieży rozstrzyga wątpliwości tych, którzy chcieliby stanąć na najwyższym punkcie Gór Bardzkich a różne mapy i pomiary powodują u nich wątpliwości poznawcze.
“Kukułka” to obecnie raczej nazwa miejsca niż budynek dawnego zajazdu. Okoliczności przyrody jednak pozostają malownicze – widać stąd sporą część otoczenia Kotliny Kłodzkiej od Śnieżnika, którego nieco przesłania Czarna Góra przez dolinę Nysy Kłodzkiej, Góry Bystrzyckie i Orlickie po samo Kłodzko i Góry Stołowe.
Kłodzko leży w G. Bardzkich jedynie w części ale jest punktem wyjściowym na najwyższy szczyt pasma. Zabytkowe centrum obok dominującej nad nim twierdzy obejmuje i inne interesujące miejsca w tym miniaturę Mostu Karola z Pragi, gotycki kościół farny z barokowymi dziełami Michała Klahra oraz pękniętym nagrobkiem praskiego arcybiskupa, wreszcie podziemną trasę pod miastem.
Z historycznego Kłodzka do historycznego Barda można dotrzeć zatłoczoną szosą, można spłynąć przełomem Nysy Kłodzkiej, można też wybrać się starym traktem zwanym Wysoką Drogą. Szczególnie na pierwszym odcinku pozwala ona na ładne widoki – w perspektywie doliny Ścinawki poza rozpoznawalnym Szczelińcem przy dobrej widzialności dojrzymy odległe Karkonosze.
Osuwisko, które niemal pod koniec XVI wieku zniszczyło Bardo stało się jego rozpoznawalnym punktem. Na Skalny Obryw warto się wdrapać z uwagi na widok na miasto. Kaplica na skalistym szczycie Bardzkiej Góry jest wiązana z objawieniami z początku XV w. Zapomniana dziś ścieżka pątnicza zwana polską świadczy o popularności tego miejsca za dawnych czasów także wśród polskich pielgrzymów.
Bardo – dawne miasteczko graniczne o barwnej historii, położone w zwężeniu doliny Nysy Kłodzkiej między górami i otoczone wieńcem kaplic, kryje w barokowym kościele tajemniczą figurę Matki Bożej z Dzieciątkiem – jedną z najstarszych w Europie. Stanowi też dogodny punkt wyjścia na szlaki i ścieżki spacerowe pasma, któremu dało nazwę.
Różne odcienie zieleni – tym właśnie przykuwa uwagę rezerwat przyrody Cisowa Góra położony z dala od ruchliwych szlaków na stokach Buczka opodal Brzeźnicy. Te najciemniejsze, łatwo rozpoznawalne to wyjątkowo liczne tu cisy, niektóre dość okazałe. Skaliste podłoże oznacza ubogie runo, choć można tu znaleźć np. storczyki.
Dziś wysadzoną śmiało w zboczach Ostroga na przełomie XIX i XX wieku trasę zębatej Kolei Srebrnogórskiej coraz bardziej pochłania roślinność. Wciąż imponujące pozostają dwa prawie 30-metrowe wiadukty przerzucone nad bocznymi dolinkami – tuż obok Małej Przełęczy Srebrnej i Żdanowa oraz dwa skaliste wąwozy pomiędzy nimi.
(uwaga – wszystkie zdjęcia są aktywne i prowadzą do opisów)