Miasto, prawie 7000 mieszkańców, w dolinie Bystrzycy, pomiędzy Górami Suchymi a pasmem Włodarza w Górach Sowich. Powstało w końcu XIII wieku jako wieś związana z pobliskim zamkiem Rogowiec. Już w roku 1413 istniał tu tartak. Osada została spustoszona w 1421 roku podczas wojen husyckich. Ponowny rozwój miejscowości przypada na XVI stulecie. Podczas wojny trzydziestoletniej miasto ucierpiało wskutek pobytu wojsk obu stron. W 1632 zdobyły je wojska cesarskie, paląc i plądrując, w roku 1639 powrócili tu Szwedzi. Po wojnie Głuszyca powoli odradzała się – dominującym zajęciem ludności stało się tkactwo. W roku 1686 doszło w okolicy do buntu chłopskiego, który został krwawo stłumiony. W latach 1719-1722 doszło do klęski głodu, w latach 40-tych XVIII wieku dotknęła je I wojna śląska, a niedługo potem wojna 7-letnia, w wyniku których miasto dostało się pod panowanie Prus.
W 1807 r. miasto zdobyły wojska napoleońskie, a w roku 1813 dotarły w okolice ścigające wycofujących się spod Moskwy Francuzów oddziały rosyjskie. W 1841 roku w Głuszycy otwarto farbiarnię bawełny, a w latach 50-tych XIX wieku kolejne zakłady włókiennicze. W 1880 roku uruchomiono linię kolejową Wałbrzych – Kłodzko. W czasie II wojny światowej w okolicy miasta znajdowała się filia obozu koncentracyjnego Gross-Rosen, gdzie zgrupowano więźniów celem prowadzenia tajemniczych robót w masywie Włodarza. Do miejscowych zabytków należą klasycystyczny kościół MB Królowej Polski z początku XIX wieku, barokowy budynek gospody “Pod Jeleniem” konstrukcji szkieletowej z 2-giej połowy XVIII stulecie, barokowy pałac z końca XVIII wieku, eklektyczny pałacyk fabrykanta z 1894 roku. Przez Głuszycę przechodzą szlaki turystyczne: żółty – z Przeł. Trzech Dolin na Przeł. pod Czarnochem oraz niebieski – przez Włodarz do Walimia. Nad miastem znajduje się dawny kamieniołom melafiru Kamyki.
MAPA
PROPOZYCJE WYCIECZEK
NA SZPICZAK
DO SZONOVA