Radków – bez znaków i znaki żółte – Pasterka – znaki zielone i niebieskie – Rozdroże pod Szczelińcem Małym – znaki zielone – Karłów – bez znaków i znaki zielone – Droga nad Urwiskiem – znaki czerwone – rozdroże nad doliną Pośny – znaki niebieskie – Radków. 14 km. Suma podejść: 450 metrów.
Przyjemny spacer na krawędź środkowego stopnia Gór Stołowych. Z samochodu wysiadamy na ostrym wirażu Drogi Stu Zakrętów za Radkowem, gdzie znajduje się niewielki parking na granicy Parku Narodowego Gór Stołowych. Dukt prosto za znakami niebieskimi doprowadzi nas po ok. 200 metrach do szlaku żółtego z Radkowa w dolinie Pośny.
Dmuchawce i wiatr w dolinie Pośny / Skały w dolinie Pośny
Poniżej widocznego w górze ujęcia wody dla Radkowa znajduje się tu kilka malowniczych kaskad, zwanych Wodospadami Pośny. Lepiej jednak oglądać je wiosną, bo w porze letnich upałów niewiele wody tu spływa.
Wodospady Pośny
Szlak żółty wiedzie jeszcze kawałek duktem prosto, po czym zakręca w lewo i rozpoczyna mozolne podejście zboczem doliny.
Szlak żółty nad Pośną / Podejście lasem
Ścieżce, częściowo wyłożonej kamiennym stopniami, towarzyszą coraz częstsze i coraz większe bloki skalne.
Podejście w górę doliny Pośny
Ścieżka przewija się w lewo pod ładnym okapem skalnym.
Skalny okap przy szlaku żółtym
Następnie zakręca w prawo i przewija się pod murem skalnym dolnego stopnia Gór Stołowych.
Ścieżka przechodzi pod potężnymi piaskowcowymi ścianami i, już łagodniej prowadzi w lewo boczną dolinką.
Ściany płaskowyżu Gór Stołowych poniżej Pasterki
Szlak żółty w rejonie Karłówka
Znów pojawiają się kamienne stopnie, które wspinają się prosto, obok podmurówki dawnej gospody, na skraju dawnej, wyludnionej obecnie całkowicie osady Karłówek do krzyżówki dróżek i rozwidlenia szlaków. Z lewej dochodzą znaki niebieskie i ścieżka rowerowa.
Teren dawnej wsi Karłówek
Na rozwidleniu szlak żółty kieruje się w prawo, lekko w dół, by wkrótce skręcić w lewo pod pojawiający się mur skalny.
Węzeł szlaków w Karłówku / Skręt szlaku żółtego
Kolejny odcinek, dość malowniczy biegnie prosto, pod wspomnianymi piaskowcowymi ścianami dolnego stopnia Gór Stołowych.
Ścieżka Skalnej Rzeźby
Szlak dochodzi prosto pod niewybitną kulminację Białej Skały i zakręca ostro w lewo.
Szlak żółty pod Białą Skałą
Krótko podchodzimy obok kolejnych malowniczych formacji na płaskowyż Gór Stołowych rejonu Pasterki.
Na Białej Skale
Znaki żółte biegną teraz prosto i płasko do starego drogowskazu, gdzie skręcają w lewo i wyprowadzają na pobliski skraj łąk między Karłówkiem a Pasterką.
Na Białej Skale / Drogowskaz między Białą Skałą a Lopotą
W miarę zbliżania się do schroniska w Pasterce ze szlaku otwierają się widoki na Signal i Bożanowski Szpiczak oraz Szczeliniec Wielki z Małym.
Bożanowski Szczyt i Signal znad Karłówka / Schronisko w Pasterce i Karkonosze
Widok z rejonu schroniska Pasterka na oba Szczelińce / Skalniak i Błędne Skały
Szlak doprowadza do schroniska Pasterka i skrzyżowania dróg w dolnej części wsi, gdzie napotykamy znaki zielone z Karłowa.
Szczeliniec Mały / Szczeliniec Wielki z rejonu schroniska Pasterka
Szczeliniec Wielki spod schroniska Pasterka
Stąd najkrótsza droga do Karłowa prowadzi za znakami zielonymi w lewo, w górę wsi, główną jej ulicą, z widokiem na górujący nad nią Szczeliniec Mały, po prawej mija się skromny kościół św. Jana Chrzciciela.
Szczeliniec Mały z Pasterki / Kościół św. Jana Chrzciciela w Pasterce
Ładniejszy, lecz dłuższy wariant prowadzi jednak w prawo, za znakami zielonymi, które wkrótce zakręcają w lewo i wychodzą na łąki pod płaskim wierzchołkiem Pasterskiej Góry (711 m).
Wyjście szlaku zielonego z Pasterki / Łąki pod Pasterską Górą
Następnie skręcamy w lewo i osiągamy szlak niebieski prowadzący malowniczymi łąkami z widokami na Szczelińce oraz Broumowskie Ściany.
Szczelińce / Bożanowski Szczyt i Koruna znad Pasterki
Widoki na Szczeliniec Wielki – tarasy północne, z lewej tzw. Małpolud
W miarę podejścia na płaskowyż opadający ze Szczelińca Małego widoki poszerzają się – na wprost wyrasta Skalniak – druga kulminacja Gór Stołowych.
Skały na Szczelińcu Małym / Skalniak i łąki nad Ostrą Górą
Chmury nad Szczelińcami / Detal Szczelińca Małego
Po prawej otwiera się widok na Karkonosze – od Czernej hory i bocznego grzbietu Żaly nad Vrchlabi przez Śnieżkę po Czarną Kopę. Bliżej widzimy lesisty grzbiet Adszprasko-Teplickich Skał z najwyższym Czapem, zwieńczonym drewnianą wieżą widokową.
Widoki na Karkonosze, Czarny i Lasocki Grzbiet, bliżej Cap w Teplickich Skałach
Karkonosze od Czernej hory i Svetlej po Czarną Kopę / Zbliżenie na Luczni, Studniczni i Rużovą horę
Kierujemy się teraz płasko w stronę zarastającego rozdroża pod Szczelińcem Małym.
Płaskowyż pod Szczelińcem Małym / Widok w stronę grzbietu Błędnych Skał
Widok na Wielką Sowę / Zbliżenie na Czerną horę
Po lewej mamy coraz bliższy wgląd w skalne zerwy obu Szczelińców.
Widoki na Szczeliniec Wielki / Zbliżenie na schronisko Na Szczelińcu
Szczelińce ze szlaku niebieskiego
Po drugiej stronie, zanim zbliżymy się do kępy drzew widać wciąż płaskowyż Skalniaka.
Skalniak od szlaku niebieskiego / Ostrożeń pod Szczelińcem Małym
Wychodzimy na łąkę pod Szczelińcem Małym, którego zerwy skalne wznoszą się tuż nad ścieżką.
Na szlaku niebieskim / Skalne miasteczko na Szczelińcu Małym
Jeśli chcemy skrócić naszą wędrówkę do ok. 10 km na podmokłej krzyżówce możemy iść w lewo i zaraz w prawo, po kilku minutach dochodząc do kolejnego szlaku niebieskiego – okrążającego podnóża Szczelińca Małego. Skalistą ścieżką dojdziemy wtedy do rozdroża pod Szczelińcem Wielkim, a potem za znakami czerwonymi do szosy Karłów – Pasterka przy okazałym Czartowskim Kamieniu i stromym zejściem do Drogi nad Urwiskiem tuż ponad doliną Pośny.
Czartowski Kamień przy szosie do Pasterki
Jeśli mamy więcej czasu możliwe jest więcej wariantów. Dłuższy (o ok. 3,5 km niż niżej opisany) prowadzi przez Białe Skały i potem szlakiem zielonym do Drogi nad Urwiskiem. Poniżej opisano wariant krótszy, biegnący jednak do Karłowa tą samą trasą – szlakiem zielonym przez malownicze łąki między Szczelińcem Małym a Skalniakiem.
Szlak przewija się najpierw skrajem wspomnianych łąk, dochodząc do grupy niewielkich skałek pod drzewkami, dokąd wyznakowano “ślepą” odnogę ścieżki.
Sawanna karłowska
Miejscowe łąki wiosną i wczesnym latem przyciągają różnokolorowymi kwiatami macierzanki, krwawnika czy łubinu. Idziemy dalej, wychodząc na środek bezleśnego płaskowyżu. Po prawej przesuwa nam się długi, zwieńczony stopniem Błędnych Skał grzbiet Skalniaka.
Na szlaku zielonym Pasterka – Karłów
Skalniak ze szlaku zielonego
Po lewej oglądamy wciąż skalną koronę Małego Szczelińca.
Szczeliniec Mały z sawanny karłowskiej
W miarę zbliżania się do Karłowa po tej stronie ścieżki zaczyna nam się prezentować Szczeliniec Wielki i jego południowe tarasy.
Szczeliniec Wielki ze szlaku zielonego
Znaki zielone łagodnie obniżają się w stronę zabudowań Karłowa, które osiągamy nieco poniżej głównej krzyżówki osady.
Zejście do Karłowa
Z Karłowa możliwy jest wspomniany już wariant przez Białe Skały (szlakiem zielonym w prawo, potem żółtym do Niknącej Łąki i zielonym przez Drogę Stu Zakrętów do Drogi nad Urwiskiem). Alternatywą jest dojście do dolnej części Karłowa w dolinie Czerwonej Wody. Jej możliwy wariant jest latem dość kłopotliwy, gdyż wyznaczona trasa narciarska przez łąki poniżej Karłowa (wejście z prawej strony ośrodka Politechniki Wrocławskiej) jest niestety zarośnięta, a szkoda bo stanowi widokową alternatywę dla tłuczenia asfaltem.
Karłowskie łąki, w tle Skalniak / Pod Szczelińcem
Po drodze oglądamy po prawej – grzbiet Skalniaka i Ptaka oraz Narożnika i Białych Skał, z Masywem Śnieżnika na widnokręgu, po lewej zza drzew pokazuje się Szczeliniec Wielki.
Widok na Masyw Śnieżnika (od lewej: Czarna Góra, Śnieżnik, Mały Śnieżnik) / Szczeliniec z łąk pod Karłowem
Łąki pod Karłowem, w tle Skalniak / Narożnik i Ptak
Wreszcie dochodzimy do poprzecznego gościńca łączącego Drogę Stu Zakrętów z Praskim Traktem i kierujemy się nim w prawo.
Dukt pod Karłowem / Narożnik i Ptak z Fortem Karola
W tyle ostatni raz dziś podziwiamy Szczeliniec Wielki.
Szczeliniec Wielki z rejonu Kręgielnego Traktu
Dochodzimy do krzyżówki z odchodzącym w lewo Kręgielnym Traktem i maszerujemy nim (trasa narciarska) w lewo, dość monotonnie lasem do szlaku zielonego. Ów, klucząc w lewo przekracza w pobliżu miejsca na ognisko Drogę Stu Zakrętów i obniża krótko do Drogi nad Urwiskiem, którą biegnie szlak czerwony.
Rejon krzyżówki z Kręgielnym Traktem
Droga nad Urwiskiem biegnie wprawdzie w pobliżu górnej krawędzi kamieniołomu nad Radkowem, jednak pozbawiona jest widoków, poza jednym momentem. W miejscu, gdzie po prawej leży stary drogowskaz z napisem Madeleine (oznaczone jest ono również strzałkami) skręcamy w prawo i po ok. 200 metrach docieramy do punktu widokowego Magdaleny.
Drogowskaz i ścieżka na punkt widokowy nad Radkowem
Z zabezpieczonej platformy roztacza się ładna panorama Radkowa, południowej części Kotliny Broumowskiej, Gór Kamiennych, Wzgórz Włodzickich, Gór Sowich…
Ochota Magdaleny: Widok na Radków, Góry Kamienne i Sowie (przed nimi Wzgórza Włodzickie)
Zbliżenie na masyw Wielkiej Sowy na tle pd. części Gór Kamiennych / Wzgórza Ścinawskie, pd. część Gór Sowich i G. Bardzka
Na prawo widnieją z kolei Góry Bardzkie, pn. część Gór Złotych oraz urwiska kamieniołomu nad Radkowem.
Jawornik Wielki i Borówkowa w G. Złotych / Kamieniołom nad Radkowem
Zbliżenie na radkowski kamieniołom / Jeszcze jeden widok na rejon Radkowa
Wracamy na szlak czerwony i kontynuujemy nim wędrówkę w prawo, stopniowo obniżając się do krzyżówki ze znakami niebieskimi ze Szczelińca Wielkiego.
Nad Radkowem
Odtąd prowadził nas będzie szlak niebieski, który wąską ścieżką schodzi dawnym korytem potoku Pośny. Po obu stronach zaczynają pojawiać się okazałe skały.
Wejście na szlak niebieski
Miejscami stromo, po skałach zaczynamy wyraźnie się obniżać, docierając do wąskich Skalnych Wrót.
Szlak przekracza ciasny przesmyk i przewija się na prawe zbocze doliny pod kolejnymi ścianami skalnymi.
W Skalnych Wrotach
Już normalną ścieżką, mniej stromo, lecz wciąż zdecydowanie obniżamy się wysokopiennym lasem.
Szlak niebieski poniżej Skalnych Wrót
Bloki skalne stają się coraz mniej okazałe i rzadsze.
Skałki nad Drogą Stu Zakrętów
Dochodzimy do poprzecznego duktu i kontynuujemy dalej zejście wśród młodej buczyny, dość niespodziewanie wychodząc z niej na leśny parking przy Drodze Stu Zakrętów, gdzie rozpoczynaliśmy naszą wędrówkę.
Dolna część szlaku niebieskiego
W drodze powrotnej można zahaczyć o malowniczy zalew w Radkowie (wstęp płatny) z widokami na kamieniołom powyżej, dolinę Pośny, Szczeliniec Wielki, Białą Skałę i efektownie prezentującą się stąd Korunę.
