Najwyższe wniesienie Kowarskiego Grzbietu zwieńczone silnie zwietrzałą płytą zbudowaną z prekambryjskich łupków. Na jednym z kamieni XVII-wieczny znak graniczny rozdzielający dawne posiadłości kowarskie i sobieszowskie. Ładne widoki na Karpacz, Czarny Grzbiet i Śnieżkę. Poniżej kulminacji w kierunku pn. wsch. dawne miejsce poszukiwania granatów w skalnym rumowisku. U podnóży północnego stromego zbocza ślady dawnej osady leśnej Budniki założonej po wojnie trzydziestoletniej, w latach prześladowań protestantów.
Na zboczach sąsiedniej Wołowej Góry istniały dwa podobne osiedla, po których pozostały wyłącznie nazwy – Dolne i Górne Miasteczko. Położenie Budnik tuż pod stromą strzechą Kowarskiego Grzbietu sprawiało, że dwa razy do roku odbywało się tu święto – na jesieni związane z pożegnaniem słońca, które na okres 4 miesięcy znikało za górami oraz na przedwiośniu – związane z jego powrotem. Surowy klimat, ciężkie zimy sprawiały, że istniało tu niewiele domostw, choć w okresie międzywojennym działała stacja turystyczna. Wcześniej w XIX w. przez Budniki przebiegał szlak przemytniczy tzw. Tabaczana Ścieżka.
Po II wojnie światowej osadę wyludniono w związku z poszukiwaniami rud uranu, których ślady w postaci sztolni i hałd widać do dziś. Przez Skalny Stół przebiegają szlaki: niebieski z Przeł. Okraj (na odcinku od przełęczy zamykany przez KPN w okresie wiosennym) na Śnieżkę oraz żółty z Kowar, przez Budniki – szlak zielony z Okraju do Karpacza.
TRASY
OD PRZEŁ. OKRAJ PRZEZ WOŁOWĄ GÓRĘ
GALERIA DODATKOWA
Podejście na Skalny Stół od Sowiej Przełęczy
Podszczytowe rumowisko, w tle Karpacz, Pogórze Karkonoskie z Czołem i Grabowcem oraz G. Izerskie – Grzbiety Wysoki i Kamienicki
