Długopole-Zdrój

Długa wieś o charakterze uzdrowiskowym (370-400 m n.p.m.) położona w głębokim odcinku doliny Nysy Kłodzkiej, która przełamuje się tu przez ciąg niewysokich wzniesień. Osada powstała jako rozwinięcie starej, średniowiecznej wsi Długopole w dobrach międzyleskich Gluboszów. Miejscowe źródła były znane od 2-giej połowy XVI wieku, kiedy to jedno z nich trysnęło podczas drążenia sztolni potasowego ałunu. Jednak dopiero w roku 1789 wykonano jego ujęcie, a od 1802 zaczęto je eksploatować, znajdując, jak pisał w swoim przewodniku z 1821 K. F. Mosch, przy pracach na stoku “dębową cembrzynę zupełnie w dobrym stanie” wskazującą na wcześniejszy użytek. Rozwój uzdrowiska nastąpił po nabyciu wsi przez Bystrzycę Kłodzką. W roku 1817 powstał pierwszy dom zdrojowy z łazienkami, w roku 1819 pawilon – pijalnię nad źródłem. Wykonano badania wód, a w roku 1839 opiekę nad miejscowością przejął doktor Juliusz Hanke z Wrocławia. W roku 1882 doprowadzono linię kolejową. Obecnie wykorzystuje się tutaj trzy szczawy żelaziste o niewielkiej wydajności – Emilia, Kazimierz i Renata. Przez Długopole-Zdrój biegnie znakowany czerwono Główny Szlak Sudecki z Międzygórza na Przełęcz Spaloną i dalej do Kudowy-Zdroju.

Park in Dlugopole-Zdroj

Park w Długopolu

MAPA

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *