Ślężańska perć skalna (2)

Sobótka – bez znaków – Przeł. pod Wieżycą – Droga Piotra Włosta – Kamień z sercem – bez znaków – Małe Olbrzymki – znaki niebieskie – Ślęża – znaki żółte i bez znaków – Skały Władysława – bez znaków – źródło Joanny – bez znaków – rozdroże nad Strzegomianami – “czerwony miś” – Sobótka. 14 km. Suma podejść: 500 metrów

Poniżej przedstawiono alternatywny wariant ślężańskiej perci skalnej – tym razem z Sobótki. Samochód zostawiamy w miasteczku, np. przed stadionem i idziemy w stronę widocznej Gozdnicy gruntową ul. Bolesława Chrobrego przez malownicze łąki. Po lewej widnieją lesiste kopy Sztolnej i Wieżycy.

Wieżyca & Gozdnica z Sobótki
Wieżyca i Gozdnica od stadionu w Sobótce

Na placyku pod przecinką instalowanego w zimie wyciągu schodzimy z głównej drogi i podchodzimy w górę polanki. W miarę podejścia w tyle ładnie widać pola za Sobótką i zabudowania samego miasteczka z wyróżniającą się wieżą kościoła św. Jakuba Starszego.

Jesień nad Sobótką Październik w Sobótce

Podejście pod Gozdnicę

Nieco powyżej skraju lasu napotykamy szlak żółty trawersujący zbocza Gozdnicy i wędrujemy nim w prawo w stronę pobliskiej Przeł. pod Wieżycą (280 m). Z “oślej łączki” tuż pod siodłem ponownie rozciąga się ładna panorama okolic Sobótki.  Na przełęczy skręcamy w “prawe lewo” – to znaczy zostawiamy szlak żółty, który podchodzi stromo na Wieżycę i wędrujemy tzw. drogą Piotra Włosta przecinającą jej zachodnie zbocza (przez pewien czas towarzyszy nam szlak czarny, który wkrótce jednak schodzi w stronę Górki).

Przelecz pod Wiezyca (280 m) Obelisk poświęcony rtm. W. Pileckiemu

Na Przełęczy pod Wieżycą / Obelisk na przełęczy poświęcony rotmistrzowi Witoldowi Pileckiemu

 Przy starych ławeczkach wychodzimy na kamienisty szeroki trakt z Sobótki Zachodniej i wznosimy się nim w lewo na tzw. Bialskie Rozdroże (po drodze z prawej dołączają znaki niebieskie). Na Bialskim Rozdrożu kierujemy się prosto do góry (tym samym duktem wiedzie szlak niebieski, który odchodzi w lewo na Ślężę). Droga Piotra Własta wznosi się mozolnie, jednostajnie. Wreszcie wychodzimy na płaski odcinek, a z lewej dochodzi boczny dukt. W grupie kamieni po lewej odnajdujemy jeden z wykutym sercem. Około 100 metrów za kamieniem przy drodze po lewej pojawiają się skalne stopnie. Tu należy skręcić w lewo.

Kamień z Sercem Stary szlak na Olbrzymki

Kamień z sercem / Stary szlak na Olbrzymki

Za pierwszymi schodkami czeka nas najpierw dość łagodny odcinek lasem wśród rozsianych niewielkich bloków skalnych, potem jednak zaczynają się prawdziwe, strome schody. Ścieżka jest dość zarośnięta, choć ostatnio ustawiono tu tablicę informującą o granicy rezerwatu przyrody “Góra Ślęża”.  Dość męcząca wspinaczka ciągiem kamiennych stopni wyprowadza nas na rozdroże pod Małymi Olbrzymkami.

Podejście do rozdroża pod Małymi Olbrzymkami

Na krzyżówce ze Ścieżką pod Skałami opasującą całą Ślężę wzdłuż granicy rezerwatu “Góra Ślęża” (w lewo doszlibyśmy przez tzw. Źródło Jahna do szlaku niebieskiego z Górki i dalej do szlaków żółtego i czerwonego z Sobótki, w prawo – dość wąsko wśród skał na szlak niebieski na początku skalnej perci Olbrzymków (trasa tu).

Podejście na Olbrzymki Rozdroże pod Małymi Olbrzymkami

Podejście pod Małe Olbrzymki / Rozdroże pod Małymi Olbrzymkami

Na rozdrożu znajduje się puszeczka z zeszytem do wpisów dla zabłąkanych tu wędrowców. Przecinamy Ścieżkę pod Skałami i kontynuujemy wspinaczkę po schodkach. W otoczeniu zaczynają się p0jawiać coraz większe formy skalne.

Na Małych Olbrzymkach Małe Olbrzymki

Stary szlak przez Małe Olbrzymki

W końcu stopnie kończą się na półce pod skalną ścianą. Znajdował się tutaj kiedyś popularny punkt widokowy (stare obrazki z tego miejsca można zobaczyć np. na serwerze wroclaw.hydral.com albo fotopolska.eu).

Skalne stopnie pod Olbrzymkami Półka skalna na Małych Olbrzymkach

Podejście na dawny punkt widokowy na Małych Olbrzymkach

Półką w lewo wyjdziemy na szczyt skały ongiś oferujący wspaniałe widoki. Dziś wokół króluje las. Tylko żelazna poręcz świadczy o zmianach w krajobrazie.

Dawny punkt widokowy na Olbrzymkach Małe Olbrzymki

Okolice dawnego punktu widokowego na Olbrzymkach

Wracamy na krzyżówkę na skalnej półce i idziemy prawo, schodząc ze skałek. Trzymamy się wydeptanej ścieżki, która zakręca w lewo po ok. 150 metrach wyprowadzając na szlak niebieski z Przeł. Tąpadła pod właściwymi Olbrzymkami.

Nad Małymi Olbrzymkami Skały w bieli

Szczyt Małych Olbrzymków od szlaku niebieskiego / Pod Olbrzymkami “dużymi”

Ścieżka wije się nieco, podchodząc wśród kamiennych złomisk.

Podejście pod Olbrzymki

Zakosami szlak wyprowadza na skalistą kulminację Olbrzymków z ładnym widokiem na szczyt Ślęży.

Widok na Ślężę z Olbrzymków Ślęża z Olbrzymków

Początek jesieni na Olbrzymkach Top of Sleza (718 m) from Olbrzymki (662 m)

Na czubku Olbrzymków

To dobre miejsce żeby odpocząć zanim zejdziemy urwistą pn.-wsch. ścianką.

Walls of Olbrzymki Czarno-biały niedźwiedź

Zejście z Olbrzymków

Mijamy gęsto zarośnięte siodełko pod Olbrzymkami i rozpoczynamy ostatnie podejście szlakiem niebieskim na Ślężę.

Przełączka pod Olbrzymkami Final ascent to Sleza

Szlak niebieski na odcinku Olbrzymki – Ślęża

Trudy podejścia na końcówce, ponownie skalnymi stopniami, wynagradza wspaniała panorama czy to z wieży widokowej czy z tarasu poniżej (na prawo od szlaku niebieskiego).

Marzec na Ślęży Radunia w chmurach

Widok z Wiszącej Skały Widok na Równinę Świdnicką

Taras na szczytowych skałach Ślęży – panorama

Ze wspomnianego tarasu już tylko kilka kroków na wierzchołek z żelbetową wieżą.

Wierzchołek Ślęży Ślężańska grań

Szczytowe skały Ślęży

Skręcamy w lewo i mijając kolejne skalne grzędy dochodzimy do kościółka i ruin zamku. Obchodzimy je z lewej i docieramy na podszczytową polanę Ślęży z kultowym “misiem”, milenijnym krzyżem i budynkiem schroniska.

On top of Sleza Ślężański nunatak

Na szlaku niebieskim na Ślęży

Glade under top of Sleza

Polana podszczytowa Ślęży

Na początku maja 2015 roku kościół po długim przestoju związanym z przedziwnym splotem wydarzeń został ponownie konsekrowany po remoncie. Pod podłogą wyeksponowano relikty ślężańskiego zamku.

Zimowa polana Schronisko na Ślęży

Kościół / Schronisko na Ślęży

Ze Ślęży schodzimy początkowo popularnym deptakiem z Sobótki – za znakami czerwonymi i żółtymi. Po pokonaniu pierwszego stoku teren się spłaszcza, a oba szlaki zakręcają w lewo.

Kwiecień na szlaku z Sobótki Spłaszczenie pod Ślężą

Kwietniowe zejście ze Ślęży

Zanim po obu stronach szlaku pojawiaą się skałki, zaś szlaki zagłębiają się w kamienisty wądół należy odbić w prawo, w widoczną utwardzoną kamieniami ścieżkę, która najpierw prowadzi równolegle do szlaku, a potem zawija w lewo i doprowadza do schodków wiodących na czubek skalnej formacji zwanej Złomiskami.

Las nad Złomiskami / Złomiska

To kolejny, dawny, dziś kompletnie pozbawiony panoram punkt widokowy (archiwalne pocztówki można zobaczyć na fotopolska.eu – 1sze 2 zdjęcia). Ścieżka tu się nie kończy (choć na to wygląda), lecz sprowadza w dół skalnej ściany po dość stromych schodkach.

Stary szlak pod Złomiskami Schody na Złomiska

Na Złomiskach

Trasa, którą idziemy dawna ścieżka turystyczna Eugenweg (czyli po “naszemu” – Ścieżka Gienka), która sprowadza do podnóża skał.

Zejście ze Złomisk
U podnóży Złomisk ścieżka skręca w lewo i prowadzi kawałek podnóżem skał, dochodząc do ściany z okapem. Teren wokół zarósł drobnymi drzewkami należy zatem uważać na dróżkę.

Pod Złomiskami Zejście ze Ślęży przez Eugenweg

Pod Złomiskami

Przy skale ścieżka zakręca w prawo i wiedzie prosto, przez gąszcz drzewek. Przecinamy zarastający poprzeczny dukt i prosto dochodzimy do kolejnego pasa głazowisk otaczających szczyt Ślęży.

Zejście przez skały pod Ślężą

Pokonujemy go po schodkach. Poniżej ścieżka nieco kluczy, ale jest wydeptana – wreszcie winniśmy nią wyjść wprost na znakowaną zielono ścieżkę przyrodniczą nad źródłem Anny.

Ścieżka Gienka przy Potrójnym Murze Ścieżka Gienka przy Potrójnym Murze

Zejście przez Potrójny Mur

Jeśli jednak odbijemy po drodze bocznymi ścieżkami w lewo  tragedii nie będzie (nadrobimy co najwyżej kilkaset metrów), gdyż wyjdziemy ponownie na szlaki czerwony i żółty w okolicy tzw. Bramy. Należy wtedy kierować się w dół i przy czerwonej tablicy rezerwatu “Góra Ślężą” skręcić w leśną drogę w prawo (we wspomnianą ścieżkę przyrodniczą).

Triple wall under top of Sleza Zejście ze Ślęży przez Eugenweg

Skały na granicy rezerwatu Góra Ślęża / Źródło Anny

Popod urwiskami tzw. Potrójnego Muru dochodzimy do źródła Anny powyżej Skał Władysława.

Źródło Anny Over Wladyslaw Rocks

Nad Skałami Władysława

Tu oczywiście czekają nas kolejne stopnie, które stromo sprowadzają nas w dół gabrowej ściany.

Zejście wzdłuż Skał Władysława
Skały Władysława
Skały Władysława przedziela Trakt Bolka biegnący od tzw. Rozdroża pod Kamiennym Krzyżem (w lewo, krzyżówka ze szlakiem czerwonym, żółtym i “czarnym niedźwiedziem”, w prawo – do Ścieżki pod Skałami lub szlaku czarnego na Tąpadła). Przecinamy go i schodzimy wciąż prosto, mijając po prawej kolejne złomiska skalne.

Przy Trakcie Bolka Trakt Bolka

Trakt Bolka przy Skałach Władysława

U ich stóp w prawo odbija kamienisty, “ślepy” łącznik, który ktoś ostatnio życzliwie oznaczył białymi kropkami. Doprowadza on po ok. 100 metrach do tzw. Pieczary Władysława – niewielkiej niszy pod skałami, których szczytem biegnie wspomniany Trakt Bolka.

Pieczara Władysława Zejście ze Ślęży przez Eugenweg

Okolice Pieczary Władysława
Wracamy na ścieżkę, która łagodnie obniża się w bukowym lesie, w którym coraz rzadziej pojawiają się skalne samotniki.

Ścieżka Gienka poniżej Pieczary Władysława Pod Skałami Władysława

Ścieżka Gienka poniżej Pieczary Władysława Skały pod Traktem Bolka

Skały w lesie pod Traktem Bolka

Ścieżka Gienka poniżej Pieczary Władysława Ścieżka Gienka poniżej Pieczary Władysława

 

Kamienny “strażnik” na Ścieżce Gienka

Na krzyżówce ścieżek idziemy prosto. Dróżka teraz wyrównuje się, a nawet miejscami prowadzi lekko pod górę, trawersując wschodnie zbocza Ślęży.

Ścieżka Gienka poniżej Pieczary Władysława Zejście ze Ślęży przez Eugenweg

Na trawersie Ślęży Ścieżką Gienka

W brzeziniaku, w który wkraczamy, perć zwęża się, a w środku jej biegu miejscami wyrastają pojedyncze drzewka.  Jedynie utwardzony kamieniami grunt uratował dawny szlak przed całkowitym zanikiem. Po lewej pojawiają się kamienne osuwiska pod Plasterkami.

Ścieżka Gienka poniżej Pieczary Władysława Głazowiska pod Plasterkami

Gołoborze pod Plasterkami Głazowiska pod Plasterkami

Pod Plasterkami

Wreszcie za zakrętem wychodzimy na poprzeczną drogę, którą prowadzi tzw. “czarny niedźwiedź ślężański”.

Stąd:

a) wariant I – ścieżka prowadzi dalej wzdłuż głazów prosto na rozdroże nad Bartoszkiem, gdzie szlaki żółty i czerwony się rozchodzą – żółtym pójdziemy przez Wieżycę, przez ładny las dębikowy w partiach szczytowych. Niestety minusem jest strome zejście – lepsze “czarnym niedźwiedziem” (do rzeźby Mnich przy górnych zabudowanych Sobótki) niż żółtym szlakiem.

Ścieżka Gienka Ścieżka Gienka

Ścieżka Gienka – odcinek poniżej “czarnego misia ślężańskiego”

Okolice Przeł. Dębowej Dąbrowa na Wieżycy

Szlak żółty – Przeł. Dębowa / Dąbrowa świetlista na Wieżycy

Szlak czerwony (tzw. Droga Ślężan) oferuje zejście łagodniejsze, ale bardziej m0notonne, choć jesienią urokliwe.

Jesienna Droga Ślężan Widok na Gozdnik ze Strzegomian
Na drodze Ślężan / Gozdnik znad Strzegomian

b) wariant II – od wylotu Ścieżki Gienka schodzimy w prawo, dość stromo “czarnym misiem” do regularnego szlaku czarnego. Stąd szerokim traktem wędrujemy w lewo do krzyżówki przy źródle Joanny. Do Sobótki wracamy albo szlakiem czarnym do Przeł. pod Wieżycą albo drogą w prawo i od rozdroża nad Strzegomianami “czerwonym misiem ślężańskim”.

Źródło Joanny Źródło Joanny

Źródło Joanny przy czarnym szlaku

Oba warianty (poza płatną wieżą na Wieżycy) właściwie pozbawione są widoków.

MAPA
INNE TRASY W REJONIE – SPRAWDŹ INDEKS TRAS

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *