Ruiny zamku położonego na szczycie zalesionego wzgórza Hradisko (437 m n.p.m.), na południe od Czernej Wody, u podnóży masywu Sokolego Wierchu we wschodniej części Gór Złotych (Rychlebskich hor). Zamek powstał w 2 połowie XIII wieku, a pod koniec tegoż stulecia stał się przedmiotem sporu między księciem świdnicko-jaworskim Bolkiem I, zwanym Surowym a biskupem wrocławskim Janem III Romką. Książę usiłował wzruszyć przywileje uzyskane przez biskupa Tomasza II Zaremby od księcia Henryka IV Probusa w roku 1290 dotyczące ziemi nyskiej. Bolko zajął zbrojnie okoliczne zamki, a jego rycerze napadli na orszak biskupi udający się z Nysy do Trzebnicy. W odpowiedzi biskup w roku 1296, na synodzie we Wrocławiu obłożył księcia ekskomuniką a jego ziemie interdyktem. Pojednanie przyszło wskutek wojny Bolka I z Wacławem II, który po śmierci Przemysła II zainteresował się ziemiami polskimi.
Mediatorem stał się znany następnie z perypetii Łokietkowych, aktywnie działający na rzecz Przemyślidów – biskup krakowski Jan Muskata. Jednym z elementów porozumienia między Bolkiem a Wacławem było zrzeczenie się przez tego pierwszego roszczeń do księstwa nyskiego. Przypieczętowaniem pokoju stała się obecność księcia świdnickiego na koronacji Wacława II w Pradze w roku 1297. Według przekazów Kaltenstejn miał zostać albo zburzony albo wydany biskupowi, co nastąpiło w roku 1299. Kasztelanem grodu został brat biskupa Dytryk. w 1 połowie XIV wieku zamek stał się przedmiotem zastawu, który wykupił następnie w roku 1345 biskup Przecław z Pogorzeli. Po raz kolejny biskupi zostali zmuszeni oddać warownię w zastaw po zniszczeniach we włościach biskupich jakie przyniosły wojny husyckie.
W roku 1441 zamek zajął siłą rycerz Zygmunt Rachna, który porwał szlachecką córkę, której ojczymem był na nieszczęście dla Zygmunta sławetny Hynek Kruszyna z Lichtenburka. Zamek został jednak zdobyty przy pomocy biskupiej, a nieszczęśnika zamęczono. W roku 1505 zamek został wykupiony z zastawu przez biskupa Jana Rotha. Stopniowo, wskutek zaniedbań posiadaczy warownia popadała w ruinę i była wykorzystywana jako źródło materiałów budowlanych do rozbudowy biskupiej rezydencji Jański Wierch w Javorniku. Nigdy nie została odbudowana. Do dziś z zamku zachowały się okazałe resztki potężnego stołpu o wysokości ok. 20 metrów i grubości murów ok. 4 metry oraz mniej efektowne pozostałości pomieszczeń mieszkalnych, murów i bramy.
Do pozostałości zamku prowadzi szlak czerwony z Żulovej oraz zielony z Czarnej Wody. Samochodem można podjechać z Czernej Wody (szosa od kościoła na południe, obok centrum turystycznej informacji “Rychlebskie ścieżki”) aż na skraj lasu, ok. 0,5 km od ruin. Ze skraju łąk pod zamkiem roztaczają się ładne widoki na masyw Sokolego Wierchu (967 m n.p.m.), a po przeciwnej stronie – na Pogórze Żulowskie.
PROPOZYCJE WYCIECZEK