Modliszów (450 m) – znaki zielone – Jeziorko Zielone (390 m) – Szlak Ułanów – Witoszów Górny (300 m) – znaki czerwone – Rozdroże pod Mrowiną (410 m) – bez znaków – Modliszów. Długość: 12,5 km. Suma podejść: 300 metrów.
Powyższą trasę spacerową rozpoczynamy w Modliszowie, zostawiając samochód w pobliżu głównego skrzyżowania z szosą Świdnica – Wałbrzych (np. na placyku przed świetlicą). W pobliżu znajduje się oryginalny krzyż pokutny z wykutą kapliczką. Aby odnaleźć kolejne trzy kierujemy się za znakami zielonymi w dół wsi, dochodząc do krzyżówki poniżej XV-wiecznego kościoła św. Bartłomieja.
Kościół św. Bartłomieja w Modliszowie
Idziemy w lewo, pod górę do bramy na teren kościelny – wszystkie krzyże znajdują się w szczycie dachu, więc trzeba zadrzeć głowę by je zobaczyć.
Krzyże pokutne w szczycie kościoła św. Bartłomieja
Wracamy na szlak, który obniża się ku ostatnim domostwom wsi. Tu asfalt się kończy, a znaki zielone prowadzą dalej prosto, gruntową drogą do wsi Pogorzała. Zostawiamy dolinkę Modliszowskiego Potoku i wznosimy się na stok wzgórz – po prawej otwierają się widoczki na tzw. Witoszowski Las. Mijamy przydrożny staw w niewielkiej niecce i przekraczając kolejny garb, zaczynamy krótkie zejście do wsi Pogorzała przy bocznej szosie z Wałbrzycha do Świdnicy. W tle widać charakterystyczną kopkę Otoka (442 m n.p.m).
Wzgórza Witoszowskiego Lasu z drogi do Pogorzałej / Nad Pogorzałą – w tle Otok
Wychodzimy na wspomnianą szosę – szlak prowadzi nią ok. 200 metrów w prawo, mijając okazały krzyż pokutny przy boisku, po lewej, by odbić w lewo, między budynki i na pola pod Otokiem. Szlak wznosi się gruntową drogą wzdłuż granicy lasu. W miejscu, gdzie odbija ona w prawo między drzewa został przeznakowany – należy kierować się prosto mniej oczywistym, bo zarośniętym duktem. Łagodne podejście wyprowadza na grzbiet Otoka – aby dojść na szczyt w najwyższym punkcie, przy płocie szkółki leśnej należy odbić w lewo, w zarastającą ścieżkę, która wyprowadza na oddalony o ok. 200 metrów wierzchołek.
Krzyż pokutny w Pogorzałej / Na Otoku
Mamy z niego ładne widoki na Pogórze Wałbrzyskie, zza którego płaskowyżu wystają wyspy Gór Sowich i Czarnych.
Do szczęścia brakuje kilkunastu metrów, by panorama na oddalone góry była rozleglejsza. Jest za to dzika jabłonka i dobry punkt strzelecki dla myśliwych na skraju rozległych łąk. Wracamy do szlaku, który zagłębia się w las i nieznacznie wznosi do krzyżówki duktów pod wierzchołkiem Witosza. Stąd kierujemy się w prawo, lekko obniżając do oddalonej o ok. 0,5 km niecki
Zielonego Jeziorka.
Łąki między Otokiem a Witoszem / Szlak zielony między Otokiem a Witoszem
Skręcamy w ścieżkę biegnącą wzdłuż wschodniego, skalistego brzegu jeziorka i dochodzimy do dawnego pawilonu myśliwskiego księżnej Daisy, adaptowanego z wapiennika.
Dawny pawilon myśliwski / Jeziorko Zielone
Szlak schodzi teraz na sam skraj jeziorka, mijając ruiny dawnych wapienników.
Pozostałości wapienników przy Jeziorku Daisy
Szlak zielony krzyżuje się tu ze znakowanym niebiesko-żółtym kolorem szlakiem ułanów z epoki wojen napoleońskich, którym idziemy w prawo, wdrapując się z powrotem na stromą skarpę.
Ostatni widok na Jeziorko Zielone / Na ułańskim szlaku
W miejscu, gdzie szlak odbija w prawo, w dół, schodząc z wyraźnego duktu – proponuję iść prosto, wychodząc po kilkuset metrach na malownicze łąki pod kopą Sowiny (365 m).
Łąki poniżej Jeziorka Daisy
Dochodzimy do równoległego szlaku czerwonego i idziemy w prawo, rzędem drzewek, wśród których pojawiają się zdziczałe czereśnie – ładnie stąd widać Świdnica na tle Masywu Ślęży.
Widoki na Masyw Ślęży
Poniżej szlak czerwony wychodzi na szeroką drogą gruntową i zmierza do pobliskiego Witoszowa Górnego. Po lewej przesuwa się w oddali wspomniany Masyw Ślęży.
Maki nad Witoszowem
Mijamy krzyżówkę z poprzecznym traktem i schodzimy do Witoszowa Górnego, który osiągamy w pobliżu dawnego dworu z XVII-XIX w., ponoć wzniesionego w miejscu, gdzie książę Bolko II Mały miał w XIV stuleciu swoją siedzibę.
Nad Witoszowem Górnym
Zostawiamy szlak ułański, który biegnie szosą w lewo, do Świdnicy i za znakami czerwonymi skręcamy w prawo, mijając dwór i podchodząc ku dolinie Modliszowskiego Potoku przecinającej Witoszowski Las. Szlak czerwony wiedzie kilkaset metrów w górę potoku, by dość niespodziewanie odbić w lewo i rozpocząć krótkie, ale konkretne podejście południowymi stokami Mrowiny (460 m n.p.m.). Gdy osiągniemy okazałe rozdroże na spłaszczeniu pod jej wierzchołkiem zostawiamy szlak, który odchodzi w lewo i kierujemy się główną drogą prosto na pn. wsch. Za ok. 150 metrów dochodzimy do następnej krzyżówki duktów, gdzie główny trakt zawija w lewo – tu skręcamy w prawo i jednostajnie podchodzimy na pas łąk bezimiennego grzbietu nad Modliszowem. Droga gruntowa robi łuk w lewo i wiedzie wzdłuż grzbietu.
Dawny dwór w Witoszowie Górnym / Podejście na łąki modliszowskie – w tle Mrowina
Aby obejrzeć widoki można podejść ok. 100 metrów w prawo do widocznej ambonki myśliwskiej lub punktu triangulacyjnego. Obejmują one obok Gór Sowich z
Wielką i Małą Sową oraz
Włodarzem…
Góry Sowie z grzbietu nad Modliszowem
Góry Czarne z Borową oraz Suche z Jeleńcem, Klinem, Bukowcem i
Stożkiem Wlk…
Jeleniec, grzbiet Turzyny, Bukowiec, G. Czarne i Stożek Wlk. / Zbliżenie na Borową, Wołowiec i Niedźwiadki
…oraz Góry Wałbrzyskie z
Chełmcem i
Trójgarbem. Na horyzoncie majaczyły
Rychory, a przy lepszej widoczności powinny widnieć także Karkonosze. Jeżeli chcemy pooglądać te ostatnie – warto kolejność trasy odwrócić tak aby nie prześwietlało je słońce.
Góry Wałbrzyskie – Chełmiec i Trójgarb znad Modliszowa
Siadamy przy ambonce i podziwiamy panoramę wyłaniających się z łąk górskich “wysp”.
Góry Sowie / Góry Kamienne i Czarne – panorama znad Modliszowa
Góry Kamienne i Wałbrzyskie / Zbliżenie na masyw Wielkiej Sowy – znad Modliszowa
Za ambonką droga wreszcie zakręca w prawo i wyprowadza na sam widokowy grzbiet – panorama będzie nam towarzyszyć aż do drogi Świdnica – Modliszów, do której nią dojdziemy. W dole widać ładnie Modliszów.
Na grzbietowej drodze
Panoramy znad Modliszowa
Dochodzimy wreszcie do wspomnianej szosy i kierujemy się nią w prawo po ok. 400 metrach docierając do krzyżówki w Modliszowie, gdzie zostawiliśmy samochód.
Widoki z zejścia do Modliszowa
