Do Lubiechowej, starej wsi na pograniczu Pogórza Kaczawskiego i Gór Kaczawskich, założonej w XIII stuleciu, na północno-wschodnich stokach pobliskiego masywu Okola warto się udać z powodu stojącego tu kościółka św. Piotra i Pawła. Kościół wzniesiono w 2 połowie XIII stulecia, w XV wieku otrzymał urządzenia obronne w postaci okalającego muru z bramą. Z zewnątrz prezentuje się skromnie, ale w środku czekają średniowieczne, XIV- i XV-wieczne malowidła ścienne, które zdobią prezbiterium i część nawy. Ich odsłanianie rozpoczęto w roku 1969, ale prace prowadzone były z przerwami. Po wejściu do orientowanego kościoła uwagę na przeciwległej ścianie przykuwa postać popularnego w średniowieczu patrona – św. Krzysztofa (występuje on także m.in. w malowidłach w wieży w niedalekim Siedlęcinie). Lubiechowskie przedstawienie zajmuje niemal całą ścianę, na prawo z renesansowych płyt nagrobnych patrzą na nas Zedlitzowie.
Wzrok wędruje jednak w stronę prezbiterium z gotyckim sklepieniem (w nawie mamy malowany strop), gdzie na północnej ścianie rozgrywa się walka św. Jerzego ze smokiem. Powyżej, w strojach typowo średniowiecznych Trzej Królowie – Gaspar, Melchior i Baltazar kłaniają się dzierżącej Dzieciątko Jezus Maryi. Te dwie sceny ze ściany północnej uważane są za najstarsze i datowane na koniec XIV w. Na ścianach i stropie prezbiterium znajdziejmy inne, bardziej zbliżone do stylu ludowego przedstawienia – patrząc od lewej postacie świętych – apostołowie, św. Mikołaj i św. Jadwiga (poniżej Jerzego i smoka) oraz łakomczuch z pokaźnym brzuchem (na górze), dalej sceny z ogrodu Eden, wyżej przypuszczalnie dalszy ciąg przedstawienia grzechów i postać króla-lirnika Dawida, Sąd Ostateczny z symbolami Czterech Ewangelistów i Chrystusem tronującym na sklepieniu.