Góry Izerskie zaczynają się po stronie czeskiej, potężnym wałem, urwiskami opadającym w dolinę Smedy. Do najciekawszych należą miasteczko skalne na Ołdrzychowskim Szpiczaku, skalne iglice Orzesznika i najbardziej imponująco wyglądającego z dołu Frydlanckiego Bastionu a po drugiej strony dolinie Smedy – występ Palicznika.
Pośród wspomnianych wyżej wieżyc skalnych Orzesznika, Frydlanckich Murów czy Palicznika, głęboko w dolinie Smedy leży miasteczko Hejnice, którego głównym akcentem jest bazylika Matki Bożej. W jej wnętrzu zwraca uwagę m.in. nastawa ołtarzowa, której nie ma czyli iluzoryczny barok oraz ołtarz polowy generalissimusa wojny 30-letniej Wallensteina.
Dwa bliźniacze dominanty zachodniej części Wysokiego Grzbietu Smrek i Stóg Izerski zapewniają ładne widoki – ze Stogu ograniczone do otoczenia doliny Kwisy z Karkonoszami w oddali. Wieża widokowa na czeskim Smreku pozwala obok Karkonoszy na wgląd w doliny Izery i Smedy oraz na czesko-saskie pogranicze. Kolej gondolowa na Stóg Izerski zapewnia łatwy dostęp na grzbiet.
W głębokiej dolinie Kwisy między Stogiem a Sępią Górą rozłożyło się uzdrowisko Świeradów-Zdrój. Obok spacerów z popijaniem wody w modrzewiowej hali zdrojowej w ramach oddychania świeżym powietrzem tutejszego mikroklimatu przy odrobinie wysiłku można stąd dotrzeć na Halę Izerską czy skałki na Sępiej Górze.
Sudecki biegun zimna rozciąga się w płytkiej dolinie Izery wśród torfowisk. Rozległa, malownicza łąka górska o mylącej nazwie Hala Izerska była zajęta kiedyś przez położoną tu wieś. Dziś zostały z niej resztki podmurówek oraz budynek dawnej szkoły, w której prowadzone jest schronisko Chatka Górzystów. Na tutejszych bagnach rośnie rosiczka, wełnianka i inne cenne okazy flory.
To co zniknęło w dolinie Izery zachowało się w bocznej dolinie Izerki. Izerka położona na płaskowyżu u stóp kopy Bukowca i Pytlackich Kamieni jest urokliwym miejscem, które zachowało tradycyjną, rozsianą zabudowę. Również tutaj rozciągają się torfowiska, przez które przeprowadzono ścieżkę przyrodniczą.
Niepozorna, położone na skraju Gór Izerskich Tłoczyna kryje w sobie niespodzianki. Obok zapomnianych Jelenich Skał na pn. zach. zboczu znajduje się tu okazałe, choć zarastające gołoborze z widokami na Kotlinę Jeleniogórską i otoczenie a także Pogórze Izerskie i Kaczawskie. Z kolei nad położonym poniżej Ciemnym Wądołem bije Wolfgangowe Źródło.
Wysoki Grzbiet jest najwyższy w Górach Izerskich. Najciekawsza jego część zaczyna się zaraz za Wysoką Kopą. Od dawnego kamieniołomu kwarcu na Izerskich Garbach przez Zwalisko i Wysoki Kamień aż po Czarną Górę ciągną się liczne skałki. Część z nich, jak na Wysokim Kamieniu czy przy Zakręcie Śmierci stanowi dogodne punkty widokowe, z częścią, jak z Wieczornym Zamkiem wiążą się legendy o średniowiecznych walońskich poszukiwaczach cennych klejnotów i kruszców.
Niedoceniane i przytłoczone nieco popularnością sąsiednich Karkonoszy jest izerskie zbocze Doliny Kamiennej w Szklarskiej Porębie. A kryje ono szereg ciekawych formacji skalnych. Część z nich, jak rejon Aplitowej, jest zapomniana. Obok części, jak obok Białych Skał prowadzą szlaki turystyczne, choć bywają mijane. Niedawno na Złotym Widoku koło Chybotka urządzono punkt widokowy na Karkonosze, niestety zmieniając przy tym całkowicie ustronny charakter miejsca na górskie “molo”.
Za tajemniczymi wałami między Chromcem, Kopańcem a Górzyńcem, gdy już Góry Izerskie się kończą, nagle na ich spiętrzeniu wyrasta zwarte skupisko skał. Bobrowe Skały to kolejna dawna, dziś rzadko uczęszczana atrakcja i dobry punkt widokowy na okolicę, w tym majestatyczny wał Karkonoszy. Kiedyś znajdowała się tu gospoda, do której drogę do dziś znaczy aleja drzew.
Torfowiska znajdziemy w Górach Izerskich w wielu miejscach. Jednym z nich jest płaskowyż w rejonie Jizery – trzeciego co do wysokości szczytu Gór Izerskich, z którego skałek roztacza się piękna dookolna panorama. Poniżej rozłożyły się mokradła Na Czyhadle, powyżej których w lesie ukrywają się Śnieżne Wieżyczki pod Czarną Górą, której grzbiet zajmuje kolejny pas torfowisk.
Szklarska Poręba jest dziś kojarzona zwykle z Karkonoszami. Jednak najstarsza i największa jej część (poza Marysinem) skupia się przy poprowadzonej po zboczach Gór Izerskich efektownie, zawijasami linii kolejowej. Stąd też, jak na przykład z Białej Doliny, rozciągają się najładniejsze widoki Karkonoszy. Niestety postępy zabudowy szybko zmieniają i usuwają uroki, i tej strony miejscowości.