Karkonosze i Pogórze (Wzgórza Łomnickie)
Poniżej ograniczam się do wyboru i skrótowego przedstawienia dziesięciu znajdujących się tam skalnych atrakcji. Tym razem – patriotycznie, bo wszystkie wybrane grupy znajdują się po polskiej stronie. Oczywiście lista nie jest wyczerpująca. Zabrakło na niej miejsca m.in. dla tak ładnych formacji jak Kukułcze Skały, Owcze Skały, skały na Babińcu, Końskie Łby, skały na Płoszczani, Witoszy, Ptasi Kamień, Paciorki, Nad Przesieką, Grzybki , Spękane Skały czy Kotki.
1. Pielgrzymy
Mimo iż większość pasma Karkonoszy jest położona w Czechach i mają oni rozleglejsze doliny, piękniejsze łąki oraz nieprześwietlone południowym słońcem panoramy, to jeśli chodzi o formacje skalne, polska strona wykazuje znacznie większą obfitość. Największą są Pielgrzymy, doskonale widoczne z głównego grzbietu o wystrzelających ze świerkowego lasu wieżycach. Ze skałek rozciągają się ładne widoki na Grzbiet Śląski i Śnieżkę.
Dojście: z Karpacza parking pod Kopą za znakami zielonymi, potem żółtymi [3,5 km/400 m podejścia], z Karpacza Górnego za znakami żółtymi [3,5 km, 380 m podejścia]
Pielgrzym ze wschodu
2. Słonecznik
Południowy Kamień, wyznaczający miejsce zenitu dla mieszkańców podkarkonoskich miejscowości, nie jest może szczególnie imponującą formacją, ale jego izolowane i wyniosłe położenie (tuż pod kulminacją Smogorni i nieopodal krawędzi kotła Wielkiego Stawu), sprawia że nie sposób tej skałki na naszej liście pominąć.
Dojście: z Karpacza parking pod Kopą za znakami zielonymi [4,5 km/600 m podejścia], z Karpacza Górnego za znakami żółtymi [5 km, 600 m podejścia]
Przed Słonecznikiem
Rozległa grupa skalna zajmująca Hutniczy Grzbiet. Kiedyś o jej górne partie zahaczał szlak zielony (tzw. Ścieżka nad Reglami), obecnie leżą na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego i zgodnie z prawem można oglądać je jedynie z przebiegających w pobliżu znakowanych ścieżek. Poza terenem KPN znajdują się natomiast Skały Nadolne, gdzie położona jest chatka AKT i gdzie znajdziemy również parę okazałych i interesujących skał takich jak Dromader czy Pałacyk. Z tego ostatniego, łatwo dostępnego jeśli chodzi o wierzchołek rozciąga się ładny widok na otoczenie tzw. Kozackiej Doliny. Dobrym punktem widokowym, z kolei na stronę zachodnią (w tym Góry Izerskie), jest także rozłożony w pobliżu Nocny Kopczyk.
Dojście: bez znaków z Jagniątkowa [4 km/450 m podejścia]
Najwyżej położona z Bażynowych Skał od szlaku czarnego na Petrovkę
Skałki położone na samej kulminacji Śląskiego Grzbietu zapewniają ładne widoki, zwłaszcza na zachodnią część Karkonoszy. Przebiegający obok formacji czerwono znakowano główny szlak grzbietowy Karkonoszy sprawia że bywa tu w sezonie tłoczno.
Dojście: z Jagniątkowa (parking przy domu Hauptmanna) za znakami niebieskimi, potem czerwonymi [6,5 km/900 m]
Główna formacja Śląskich Kamieni
Okazała grupa skalna zajmująca jedno z ramion opadających na północ z głównego grzbietu Karkonoszy. Mimo położenia blisko Hali pod Łabskim Szczytem stanowiącej popularny, uczęszczany węzeł szlaków turystycznych, rzadko kto tu zagląda, a to z powodu położenia poza znakowanymi trasami. Najwyżej położona ze skałek jest łatwo dostępna od dróżki łączącej Czeską Ścieżkę z czarnym szlakiem spod Łabskiego Szczytu do Jagniątkowa. Roztacza się stąd ładna panorama na całą grupę skał, Szrenicę i Wysoki Grzbiet Gór Izerskich.
Dojście: z parkingu przy wyjściu na szlak żółty za znakami żółtymi, potem szlakiem rowerowym, niebieskim i bez znaków [4,5 km/400 m podejścia]
Przy Borówczanych Skałach
6. Ptasie Skały
Jedna z ładniejszych i najładniej położonych grup skalnych Karkonoszy zajmuje spiętrzenie Ptasiaka (1049 m) rozdzielające doliny Podgórnej i Myi. Leżące poza znakowanymi trasami skałki stanowią jedne z bardziej ustronnych i zarazem malowniczych miejsc polskiej części Karkonoszy. Składają się z dwóch położonych w pobliżu wieżyc, z których szczyt południowej jest stosunkowo łatwo dostępny. Rozciąga się stąd ładny widok na otoczenie doliny Podgórnej.
Dojście: bez znaków od parkingu na Mostowej [3 km/350 m podejścia]
Południowy masyw Ptasich Skał
7. Trzy Świnki
Kolejna z granitowych grup skalnych rozłożonych wzdłuż głównego grzbietu Karkonoszy oraz prowadzącego tędy czerwonego Głównego Szlaku Sudeckiego. Skałki leżą na południowym stoku Szrenicy. Z ich rejonu rozciąga się widok na Łabski Szczyt, Kotel i Łysą Górę.
Dojście: ze Szklarskiej Poręby Górnej (parking pod wyciągiem) za znakami czarnymi, potem czerwonymi [5,5 km/650 m podejścia]
Zachodnia z Trzech Świnek
Jedna z największych grup skalnych polskich Karkonoszy, złożona z dwóch okazałych turni opadających ścianami do 30 metrów wysokości w dolinie Myi. Otoczenie niestety straciło na dzikości po budowie asfaltowej drzewostrady z Mostowej w rejon Zamkowych Skał. Szczyt obu turni jest łatwo dostępny od ścieżki prowadzącej wzdłuż zbocza doliny Myi. Rozciąga się z niego widok na otoczenie dolin Podgórnej i Myi, zamknięte głównym grzbietem Karkonoszy. Widać m.in. skałkę Słonecznik.
Dojście: od parkingu na Mostowej bez znaków [2,5 km/200 m podejścia]
Wyższa z wieżyc Szwedzkich Skał z niższej turni
9. Skalna Brama
Udajemy się na zachodni skraj Karkonoszy – tu, nad doliną Kamienną, opodal znaczonego również skałkami Babińca, pośród gęstego, świerkowego boru i jagodzin wznosi się okazała, przypominająca połączenie Pielgrzymów z Fajką formacja, z ładnymi widokami na Góry Izerskie.
Dojście: z parkingu pod dawną nartostradą na Babińcu [1,5 km/ 200 m podejścia]
W Skalnej Bramie
10. Wiaterna
Ta granitowa grupa skalna leżąca w bogatym w wychodnie rejonie Suchej Góry stanowi niejako symbol niedostępności karkonoskich skałek, mimo iż leży w rzadkim lesie świerkowym ok. 1,5 km od uczęszczanego szlaku niebieskiego łączącego Przesiekę z Przełęczą Karkonoską. Nie imponuje wielkością, choć elegancki kształt iglicy i widoki na rejon Małego Szyszaka oraz Tępego Szczytu sprawiają że znalazła miejsce na niniejszej liście.
Dojście: od parkingu na Mostowej bez znaków [3,5 km/350 m podejścia]
Wiaterna, w tle Śląski Grzbiet Karkonoszy