Wieś na wzgórzach między Świdnicą a Żarowem należąca dawniej do rycerskiego rodu Wierzbnów, którzy w 1 połowie XIII stulecia ufundowali tu kościół parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, noszący cechy romańskie. Jego powstanie datuje się na lata 30-te XIII w. W roku 1315 biskup wrocławski Henryk z Wierzbnej, który właśnie świeżo wrócił z Awinionu, gdzie stawał przed papieskim sądem obciążony karą ekskomuniki, przekazał kościół zakonowi cystersów z Kamieńca Ząbkowickiego. W roku 1585 kościół objęli zakonnicy z Krzeszowa. W 1 połowie XVIII wieku postanowili oni powiększyć świątynię, dobudowując od północy prostą, barokową nawę, w wyniku czego dotychczasowa romańska budowla stała się kruchtą nowego kościoła.
Wzniesiono również wówczas nowe zabudowania klasztorne na planie czworoboku, niestety dziś zrujnowane. Cystersów wyrzucili z Wierzbna Prusacy, likwidując w roku 1810 zakon celem przejęcia jego dóbr. Dawny pałac krzeszowskiego opata Bernarda Rosy, zbudowany w 2 połowie XVII stulecia posiada obecnie fundacja Zamek Chudów. Sam romański kościół posiada okazałą jak na lokalne założenie kamienną fasadę, zaś dawne prezbiterium zamyka typowa dla tego stylu architektonicznego absyda. Wieże wieńczą barokowe blaszane hełmy. Uwagę zwraca również staranna obróbka kamiennych ciosów. Wewnątrz znajduje się sklepienie krzyżowo-żebrowe (w prezbiterium) oraz gotyckie – gwiaździste (w nawie), a ponadto resztki polichromii.
Dwuwieżowa fasada zachodnia
MAPA
GALERIA
