Sokołowsko

Wieś w głębokiej dolinie Sokołowca, między wyniosłymi grzbietami Gór Suchych. Położenie osady, mimo dość niskiej wysokości tj. niecałe 600 m n.p.m., powoduje istnienie dobroczynnego dla zdrowia, niemal alpejskiego klimatu. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1357 – najprawdopodobniej stanowiła wówczas własność zakonu benedyktynów z czeskiego Broumova, potem zaś służebną osadę zamku Radosno. Od roku 1509 wieś należała do domeny Hochbergów. W 1849 roku na wypoczynek zajechała tu hr. von Colomb. Zachwycona miejscowym krajobrazem przekonała swojego szwagra dr Hermanna Brehmera do utworzenia tu uzdrowiska opartego na metodzie hydroterapii Vincenta Priessnitza. Doktor Brehmer był lekarzem chorób płuc uważającym zbierającą wtedy śmiertelne żniwo gruźlicę za chorobę uleczalną poprzez długie spacery w odpowiednim klimacie. W roku 1855 otwarto w ówczesnym Goerbersdorfie pierwsze sanatorium.

Pasmo Lesistej (851 m) & Stozek Wielki (841 m)

Widok na Sokołowsko i Stożek Wielki

Prosta recepta na suchoty okazała się skuteczna – na rozwijającym się uzdrowisku wzorowały się m.in. szwajcarskie Davos, a po pobycie doktora Tytusa Chałubińskiego – także polskie Zakopane. W roku 1874 do wsi na leczenie przybył 25-letni polski lekarz Alfred Sokołowski, który po pomyślnej kuracji stał się asystentem doktora Brehmera. Dziś osada nosi imię właśnie doktora Alfreda. Największy rozkwit Sokołowsko przeżywało w 2-giej połowie XIX wieku, kiedy to powstawały kolejne sanatoria i pensjonaty, wśród nich w latach 60-tych tegoż stulecia  – okazały obiekt w kształcie zamku (niszczejący po roku 1989, spłonął w roku 2005, w roku 2007 został nabyty przez fundację, która zaczęła pozyskiwać środki publiczne na jego remont, w roku 2012 zawaliła się jedna ze stojących jeszcze ścian budowli, obecnie – 2019 – budynek jest odbudowywany na tzw. “międzynarodowe laboratorium kultury”).


Sokołowsko z Kostrzyny – w tle Lesista Wlk., Stożek Wlk. i Rudawy Janowickie oraz G. Kaczawskie

Założono park zdrojowy z altankami, rzeźbami i sztucznymi źródłami. W okresie międzywojennym Sokołowsko jako kurort podupadło, rozwijało się natomiast narciarstwo m.in. w latach 30-tych XX wieku w okolicy wsi zbudowano 60-metrową skocznię narciarską. Podczas II wojny światowej w uzdrowisku zorganizowano lecznicę dla wojska. Okres powojenny do czas dalszego upadku położonego na uboczu uzdrowiska.

Walden quelle

W sokołowskim parku

Dziś znajdziemy tu jedynie nikłe ślady dawnej świetności. Ciekawym świadectwem popularności podupadłego obecnie uzdrowiska jest murowana cerkiew z początku XX wieku, wybudowana dla dość licznych wówczas kuracjuszy wyznania prawosławnego. Świątynia jest architektonicznym wyjątkiem na terenie Sudetów. Po II wojnie światowej filigranową świątynię wykorzystywano jako prosektorium, a w latach 80-tych i 90-tych ubiegłego stulecia nawet jako prywatny dom letniskowy. Dopiero w roku 1997 odkupioną od prywatnego właściciela cerkiewkę ponownie poświęcono, a wnętrzu przywrócono sakralny charakter. Przez Sokołowsko prowadzą liczne szlaki turystyczne: czerwony – z Krzeszowa do Jedliny-Zdroju, niebieski – z Mieroszowa do Wałbrzycha, zielony – z Unisławia Śl. do Rybnicy Leśnej oraz żółty – z Unisławia Śl. do Głuszycy. Wszystkie przechodzą przez pobliską Przeł. Trzech Dolin.

Small Orthodox church in Sokolowsko

Cerkiew w Sokołowsku

MAPA

PROPOZYCJE WYCIECZEK W GÓRY SUCHE
TRASA1
TRASA2

 

GALERIA DODATKOWA

Górna część Sokołowska, w tle Stożek Wielki

Sokołowsko znad Czerwonych Skałek, w tle Lesista Wielka i Karkonosze

Cerkiew w Sokołowsku (wiosna 2021)

Wiosna w Sokołowsku, w tle Stożek Mały

Ruina romantycznego zameczku Friedenstein na zboczu Włostowej

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *