Dolina świętego Piotra

Pec pod Śnieżką (parking Zielony Potok – 800 m) – znaki zielone – Klinovka (1280) – znaki niebieskie – wyciąg na Płań (820) – bez znaków – Święty Piotr Horal (870) – znaki czerwone – Vyrovka (1350) – znaki zielone – Richtrovy boudy (1140) – znaki czerwone – Zielony Dół (900) – ścieżka spacerowa – Pec pod Śnieżką (Zielony Potok) Długość: 26,5 km. Suma podejść: 1300 metrów.

Z parkingu Zielony Potok w Pecu pod Śnieżką (nieodmiennie opłata dzienna za automobil – 125 kc) wkraczamy od razu za znakami zielonymi do lasu. Podejście Zielonym Zboczem jest dość mozolne – po drodze mijamy niewielką polankę z ograniczonymi widokami na Pec na tle zboczy Rużovej hory (1390).

Podejście Zielonym Zboczem

W lesie napotykamy ścieżkę spacerową “Wokół Pecu” i już mniej stromo szlak razem ze ścieżką dochodzą do brzegu rozległego wylesienia nad doliną Bystrego Potoku, gdzie rozłożyła się grupa pensjonatów. Znów wznosimy się wyraźnie skrajem przecinki, wzdłuż linii wyciągu narciarskiego – podejście urozmaicają widoki na rejon Luczin i Czernej hory oraz – z granicy wyrębu opadającego w przeciwną stronę – na Śnieżkę.

Widoki z podejścia zboczem doliny Bystrego Potoku

Przy hotelu “Gniady Wierch” osiągamy asfaltową drogę, którą szlak łagodnie prowadzi na skraj polany, na której rozsiadło się osiedle Severka.

Na skraju Severki / Widok z Severki na Śnieżkę

Tu szlak zielony opuszcza jezdnię i podchodząc lasem, wyprowadza na górną część polany, gdzie warto odpocząć, gdyż panorama Śnieżki, Olbrzymiej Doliny oraz Studnicznej i Łącznej Góry oglądana stąd należy do bardzo malowniczych.

Nad Severką – widoki w stronę Studnicznej hory i Śnieżki
Odpoczynek nad Severką

Za polaną szlak wznosi się znów bardziej mozolnie i przecinając zarastającą przecinkę z kolejnym już widokiem na Śnieżkę, zbliża się do doliny Lisiego Potoku, spływającego spod samego szczytu Lisiej Góry.

Jedna z przecinek na szlaku zielonym / Podejście stokami Lisiej Góry

Przekraczamy strumień i już spokojnie podchodzimy ku górnej granicy górnoreglowego, głównie świerkowego boru. Drzewa karłowacieją, a wokół zaczynają się kępy kosodrzewiny, zza której połaci wyłaniają się wierzchołki Śnieżki oraz Studnicznej hory.

Przy górnej granicy lasu

Rozległym spłaszczeniem Czeskiego Grzbietu między Lisią Górą a Zadnią Płaniną, której wierzchołek widać po prawej dochodzimy do krzyżówki dróg i szlaków na tzw. Rozdrożu, gdzie znajduje się bufet.

Rejon Rozdroża

Cały czas prosto, wciąż za znakami zielonymi rozpoczynamy lekkie zejście szeroką drogą, w stronę Klinowych Bud. Za dawną krzyżówką szlaków Nad Klinowką wychodzimy na skraj rozległych łąk Klinowych Bud, należących do najładniejszych w Karkonoszach, z rozsianymi zabudowaniami.

Zejście na Klinove Boudy
Nad Klinovką – w tle Kotel i Krkonosz

Panorama sięga aż po grzbiet Jesztedu nad Libercem, który można oglądać zwłaszcza w godzinach porannych, kiedy słońce jest za plecami, a na bliższym planie obejmuje, patrząc od lewej: Svetly vrch (1314) oraz grzbiet Żaly (1039) nad Vrchlabim.

Panorama znad Klinowych Bud

Zza płaskiej płani z Przednią Płaniną (1198) i Stohem (1320) wystaje oddzielone doliną Łaby – Krkonosz z wybitnym Kotelem, zza którego wyłania się Łysa Góra, a jeszcze dalej – Góry Izerskie i wspomniany Jeszted.

Rejon rozdroża Klinovka

Na kolejnym rozwidleniu, zwanym Klinovką wybieramy szlak niebieski i idziemy nim prosto, zagłębiając się w las, w którym z przecinek ponownie oglądamy otoczenie doliny Klinowego Potoku.

Klinowe Budy i Płań / Na szlaku niebieskim

Znaki niebieskie przekraczają płytkie siodło między Stohem a Zadnią Płaniną i rozpoczynają zejście dość wąską ścieżką, która trawersuje zbocza Stogu, wysoko ponad Długim Dołem – czyli Doliną Świętopiotrowego Potoku.

Wysoko na stoku Stoha

Wychodzimy z lasu na brzeg rozległej przesieki, z której pięknie prezentują się potężne urwiska Łącznej i Żelaznej Góry (1284) oraz grań Kozich Grzbietów (1421), pod którą prowadzi widoczna ścieżka – szlak czerwony ze Szpindlerowego Młyna na Białą Łąkę.

Widok na Kozie Grzbiety spod Stoha

W miarę jak perć obniża się i zakręca – w tyle odsłania się spłaszczony wierzchołek Zadniej Płaniny, zaś z przodu – rejon Sedmidoli zamknięty źródliskową doliną Łaby, nad którą dominuje Wielki Szyszak.

Zejście zboczami Stoha: Widok w stronę Żelaznego Wierchu i Wlk. Szyszaka
Zejście zboczami Stoha: Kozie Grzbiety, Luczni hora i Zadnia Płanina

Szlak przewija się na północne zbocze Stoha i obniża się coraz wyraźniej zakosami.

Pod Stohem / Jeden z zakrętów ścieżki

Z ostrych zakrętów z jednej strony mamy to widok na rejon Siedmiu Dolin, to na potężniejące urwiska masywu Łąkowej Góry, podcięte Długim, Źródlanym, Łowieckim i Zwróconym Dołem.

Kozie Grzbiety i Łąkowa z zakrętasów pod Stohem
Rejon Sedmidoli / Zadnia Płanina z zejścia ze Stoha

Wreszcie ścieżka przyjmuje wyraźny kierunek zachodni i zagłębia się w świerkowy bór, a teren wypłaszcza. Czeka nas teraz dość długi trawers Płani, urozmaicony raz po raz ładnymi widokami na otoczenie Szpindlerowego Młyna oraz położone w dole zabudowania osiedla Święty Piotr.

Na trawersie Stoha: rejon Siedmiu Dolin / Żelazny Wierch

Po przeciwległej stronie doliny Potoku Świętego Piotra wyróżniają się wciąż zakończone Żelaznym Wierchem (1321) Kozie Grzbiety.

Na trawersie Stoha

Oddzielone doliną Łabą pozostaje przecięty narciarskim stokiem masyw Medwedina, Kotela i płaskowyż Łabskiej Łąki sięgający aż pod sam Wielki Szyszak.

Na trawersie Stoha: Kotel, Medvedin, Krkonosz / Wielki Szyszak

Na szlaku, który cały czas stopniowo traci wysokość mijamy kolejne przecinki wyciągów narciarskich Płani. Proponuję zejść przecinką drugiego z nich – jest bowiem stosunkowo łagodna, osiągając rejon dolnej stacji lanovki na Płań.

Przecinki narciarskie pod Stohem

Wychodzimy na jezdnię i idziemy nią kawałek w prawo, przed położoną po lewej stronie restauracją, odbijając w lewo pod górę, w nieznakowany gruntowy trakt. Ścina on łuk asfaltowej szosy i wyprowadza na nią w rejonie pensjonatu Święty Piotr i skrzyżowania dróg jezdnych ze szlabanem.

Święty Piotr, w tle hotel Horal / Zabudowania osiedla Svaty Petr

Skręcamy na niej w prawo, pod górę ulicą i na kolejnych dwóch krzyżówkach w lewo. Po wyjściu z lasu otwierają się ładne widoki na otoczenie doliny.

W osiedlu Svaty Petr – w tle Łąkowa / Stoh

Przecinamy szlak zielony i tuż pod okazałym hotelem Horal wychodzimy na biegnący również asfaltową drogą szlak czerwony z centrum Szpindlerowego Młyna. Przy ostatnim zabudowaniu Szpindlerowego Młyna, skąd ładnie widać Stoh asfalt się kończy i zagłębiamy się w las, rozpoczynając z początku niezbyt strome podejście.

Stoh i Płań znad osiedla Svaty Petr

Z przecinek możemy oglądać przesuwające się po prawej stronie przeciwne zbocze doliny ze Stohem i Zadnią Płaniną. Na wprost wyrasta masyw Łąkowej.

Na szlaku czerwonym: Łąkowa, Zadnia Płanina i Stoh

Z tyłu – wyłania się rejonu wyciągu na Przednią Płaninę oraz dolna część Svatego Petra, które na naszej trasie minęliśmy.

Widoki z podejścia szlakiem czerwonym

Wchodzimy w las i osiągamy dolinkę Cietrzewiego Potoku, gdzie znaki czerwone przecinają szeroki dukt i  wąską ścieżką przekraczają potok.

W dolince Cietrzewiego Potoku

Z tego miejsca widać ponownie Stoh i Zadnią Płaninę, i jest to ostatni widok przed prawie kilometrowym, mozolnym podejściem lasem jakie nas czeka.

Na szlaku czerwonym od Świętego Piotra na Vyrovkę Na szlaku czerwonym na Vyrovkę

Widoki z dolinki Cietrzewiego Potoku: Zadnia Płanina, Stoh, Płań

Wreszcie, za miejscem gdzie z lewej dołączają znaki żółte ze Szpindlerowego Młyna (opisane tutaj) las się kończy, przekraczamy opadające z Kozich Grzbietów ramię (ok. 1190 m n.p.m.) i wychodzimy na skraj malowniczych rumowisk i urwisk, nad którymi, oddzielona głębokimi dolinami Hrazenego i Łowczego Potoku, dominuje masyw Łąkowej Góry.

Na granicy lasu na szlaku czerwonym
Widok na Łąkową i Zadnią Płaninę

Niezwykle urokliwa perć, stale się wznosząc, przewija się teraz pod zerwami Kozich Grzbietów, a w trudniejszych momentach umieszczono kamienne, drewniane i metalowe schodki.

Perć pod Kozimi Grzbietami
Szlak czerwony pod Kozimi Grzbietami

W miarę zyskiwania wysokości rozszerza się nam panorama – obok masywu Łąkowej (Łącznej) Góry i grani Kozich Grzbietów – pod drugiej stronie Długiej Doliny oglądamy Zadnią Płaninę i Stoh.

Widok na Stoh i Płań / Pod granią Kozich Grzbietów
Podejście na Kozie Grzbiety

W tyle otwiera się wgląd w dolinę Potoku Świętego Piotra zamkniętą położonym już za Łabą rejonem Karkonosza i Kotela.

Ułatwienia na trasie
Górny odcinek podejścia

Wreszcie po szeregu zakosów szlak kieruje się wprost na płytkie siodło między najwyższym punktem Kozich Grzbietów (1421) a Łąkową Górą.

Ostatni odcinek podejścia
Retrospekcja Kozich Grzbietów, w tle Kotel

W lewo odchodzi tu ścieżka na wspomnianą kulminację zwaną Krakonoszem, skąd rozciąga się widok na głęboką dolinę Białej Łaby oraz Śląski Grzbiet Karkonoszy ze Smogornią, Małym Szyszakiem, Śląskimi Kamieniami oraz Wielkim Szyszakiem.

Łąkowa i Zadnia Płanina z Krakonosza / Krakonosz nad Kozimi Grzbietami
Kozie Grzbiety z Krakonosza, w tle Żelazny Wierch, Krkonosz i Kotel / Dolina Łaby i Białej Łaby z Krakonosza

Po stronie wschodniej widać, oddzieloną rozległym płaskowyżem, piramidę Śnieżki.

Mały Szyszak i Smogornia z Krakonosza
Śnieżka i Luczni hora z Krakonosza / Płaski wierzchołek Krakonosza

Od wspomnianej wyżej przełęczy szlak czerwony prowadzi płasko, trawersem łagodnych po tej stronie zboczy Łąkowej Góry. Mijamy źródełko, przy którym dawniej znajdowało się schronisko Rennerova Bouda, powstałe w roku 1880 na miejscu istniejącej od końca XVIII stulecia budy pasterskiej na skraju Białej Łąki.

W drodze na Białą Łąkę

W październiku 1938, podczas zajęcia przez Niemców czeskich Sudetów obiekt, podobnie jak niedaleka Łąkowa Buda, został spalony. Na jej miejscu znajduje się wspomniane już ujęcie wody i ławeczki. Idziemy dalej – po lewej przesuwają się strome stoki Smogorni, a na przedzie przybliża się Śnieżka.

W drodze na Białą Łąkę
Na skraju Białej Łąki

Przed samym hotelem górskim Luczni bouda na Białej Łące z lewej dołączają znaki niebieskie z doliny Białej Łaby.

Na Białej Łące
Hotel Luczni bouda / Luczni hora z Białej Łąki

Przy schronisku szlak czerwony skręca w prawo, w dojazdową drogę z Pecu pod Śnieżką i wznosi się łagodnie na płytkie siodło Modrej Przełęczy, oddzielające Studniczną (Źródlaną) Górę od Łąkowej, z kamienną kapliczką. Z tego miejsca mamy ostatni już widok na Śnieżkę.

Śnieżka z Białej Łąki / Podejście na Modrą Przełęcz
Rejon Modrej Przełęczy

Droga przewija się na południowo-wschodnie zbocze Luczni hory i prowadzi przez rozległe pole śnieżne. Zimą ten odcinek jest zamknięty z uwagi na lawiny, a wariant drogi poprowadzono powyżej.

Ostatni widok na Śnieżkę… i otoczenie doliny Białej Łaby
Śnieżne pole pod Luczni horą

Po lewej roztacza się ładna panorama otoczenia doliny Upy z Czarną i Lisią Górą oraz rozsianych na jej zboczach zabudowań Pecu pod Śnieżką. Przy dobrej widzialności panorama sięga Gór Orlickich i Stołowych w Sudetach Środkowych.

Widoki z zejścia na Vyrovkę: Svetla, Czerna hora i Liszci hora / Studniczni i Rużova hora
Rejon Pecu pod Śnieżką ze szlaku na Vyrovkę

Przed krzyżówką szlaków na Vyrovce czyli Puchaczówce po prawej znajduje się punkt widokowy na rejon Siedmiu Dolin, w tym przebytą przez nas trasę stokami Kozich Grzbietów.

Punkt widokowy w rejonie Vyrovki
Luczni hora od Vyrovki / Vyrovka pod szczytem Zadniej Płaniny

Przy Vyrovce opuszczamy szlak czerwony i wybieramy schodzące dojazdową drogą asfaltową z Pecu znaki zielone. Spomiędzy drzew na początkowym odcinku wciąż towarzyszy nam panorama masywu Czarnej i Lisiej Góry.

Widoki ze szlaku zielonego na Svetlą i Czarną Górę

Zagłębiamy się w las, z którego droga wychodzi dopiero na polance przy zabudowaniach Richtrowych Boud. Na rozwidleniu ścieżek pojawia się szlak czerwony, którym kontynuujemy zejście asfaltem w stronę Pecu.

Richtrovy boudy

Po ok. 500 metrach od Richtrovych Bud znaki czerwone opuszczają dojazdową drogę i rozpoczynają zdecydowane zejście w prawo, w dolinę Dzikiego Potoku, a następnie, wzdłuż tego strumienia – do doliny Zielonego Potoku, którą osiągamy przy mostku ok. 400 metrów od Jelenich Łąk.

W dolinie Zielonego Potoku

Szlak czerwony kieruje się w lewo, biegnącą w dół Zielonego Dołu drogą asfaltową. Zielony Potok tworzy w głębokiej dolinie niewielkie kaskady. Przy kolejnym mostku zostawiamy szlak i skręcamy w prawo, w spacerową ścieżkę.

Zielony Potok
W Zielonym Dole

Mija ona spadający ze skalnego progu Lisi Wodospad na znajomym potoku o tej samej nazwie, który wpada tuż poniżej do Lisiego Potoku. Przy kaskadzie znajdują się drewniane ławeczki.

Lisi Wodospad
Na spacerowej trasie w Zielonej Dolinie

Wygodna ścieżka prawym orograficznie brzegiem Zielonego Potoku sprowadza w rejon osiedla Chałupki i przewija się na lewą, a zaraz potem, przy kolejnym miejscu odpoczynku, na prawą stronę cieku.

Kaskady na Zielonym Potoku
Zielony Potok pod Chałupkami

Za Chałupkami wychodzimy na obszerne karczowisko opadające ze zboczy Skałki (888), w tle widnieje stok narciarski na Jaworze.

Pod Chałupkami w dolinie Zielonego Potoku

Dolina zakręca w lewo i dość niespodziewanie wkraczamy do Pecu pod Śnieżką, tuż przy parkingu Zielony Potok, na który przechodzimy przez pieszą kładkę.

Pod Skałką / Przy parkingu Zielony Potok

MAPA TRASY

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *